رمضان مشتق از «رَمَض» به معنای شدّت حرارت، و حرارت سنگ، بر اثر شدّت حرارت خورشید آمده است.[1] «رمضان» از «رمیض»، به معناى ابر و باران در پایان‏ چلّه‌ی تابستان و ابتداى فصل پاییز است که گرماى تابستان را دور می‌‌کند. به این دلیل این ماه را «رمضان» گفته‌‌اند که بدن‌‌هاى آدمیان را از گناهان می‌‌شوید.[2]
اما در مورد این‌که رمضان به کدام معنا، اسمی از اسم‌های خداوند است؟ به نظر می‌رسد رمضان در مورد خداوند به معنای مطهِّر و پاک کننده‌ی گناهان است.[3] این معنا لازم معنای لغوی است؛ یعنی لازمه‌ی شدت حرارت خورشید یا باران پایان تابستان، پاک کردن و تطهیر است. بنابر این، معنای رمضان به عنوان اسم خداوند این است که خداوند مطهِّر و پاک کننده انسان‌ها از آلودگی‌ها است.

---