بر اساس برخی گزارش‌های تاریخی، نوح نبی(ع) پسر «لمك»، پسر «متوشلخ(متوشلح)»، و مادرش «قينوش» دختر براكيل بود. گفته شد که حضرتشان 126 سال بعد از وفات و 1056 سال پس از هبوط حضرت آدم(ع) به دنیا آمد. وی از جمله پنج پیامبر بزرگ صاحب شریعت است که صدها سال برای هدایت مردم به توحید و بندگی خدای یکتا، تلاش نمود و تنها پیامبری است که به عمر طولانی و نیز مدت تبلیغ او در قرآن کریم اشاره شده است.(950 سال). آنچه در مورد نام این پیام آور الهی می‌توان گفت این است که در منابع تاریخی و روایی او را عبد الغفار، عبد الملک، و عبد الأعلی نامیدند. البته در برخی منابع نام وی را عبد الجبار هم نقل کرده‌اند. پس از ادريس پیامبر(ع)، خداوند نوح(ع) را براى مردم روزگارش به پيامبرى برانگيخت و محل سكونت او سرزمين عراق بود، مردم او را تكذيب كردند و خداوند آنها را غرق كرد و نوح و همراهانش به وسیله كشتی‌ای که از قبل ساخته بود نجات يافتند.

همچنین در قرآن کریم نیز سوره‌ای به نام «سوره نوح» وجود دارد که سوره هفتاد و یکم قرآن به شمار آمده و دارای 28 آیه می‌باشد که با مراجعه به «بخش قرآن» در پایگاه می‌توانید پاسخ‌های مرتبط با هر آیه را ذیل همان آیه ملاحظه فرمایید.