حضرت موسی(ع) سومین پیامبر اولوالعزم، ملقب به «کلیم الله»، دارای شریعت و کتاب مستقل بود. دین و شریعت او «یهود» و یا «یهودیت» و نام کتاب آسمانی ایشان «تورات» است.

قرآن کریم، معجزات فراوانی را برای حضرتشان اعلام کرده است:

(حمله ملخ‌ها، حمله شپش‌ها، حمله قورباغه‌ها، تبدیل آب‌ها به خون، وقوع طوفان، شکافته شدن دریا، سنگ، تبدیل عصا به اژدها و در نهایت نورانی شدن دست حضرتشان، زنده شدن فرد کشته‌شده و ...).

در آیه‌ای نیز اعلام شده  که ایشان دارای نه معجزه برجسته بود.

او زمانی به دنیا آمد که کودکان بنی اسرائیل قتل عام می‌شدند. مادرش او را در گهواره‌ای نهاد و در رود نیل رها کرد. فرعونیان او را از آب گرفته و به پیشنهاد آسیه همسر فرعون، او در کاخ فرعون پرورش یافت. ایشان بعد از دوره نوجوانی به کمک ستمدیدگان می‌رفت و در این راه با چند تن از فرعونیان درگیر شد و هنگامی که آنان تصمیم به کشتن او گرفتند، از آنجا گریخت و عازم شهر مدین شده و در آنجا به مناسبتی با شعیب(ع) آشنا شده و سالها شبانی گوسفندان او را می‌کرد و دختر شعیب را نیز به همسری برگزید.

 آن‌حضرت هنگام بازگشت از مدین و در صحرای ذی‌طوی نوری را از درختی مشاهده کرده و بعد از رسیدن به آنجا، با شنیدن ندای خدا به پیامبری برگزیده شد.

موسای کلیم(ع)، بنی‌اسرائیل را از اسارت فرعون و فرعونیان نجات داد و آنان نیز هنگام تعقیب بنی اسرائیل با معجزه الهی در دریا غرق شدند، اما بعدها به دلیل نافرمانی‌های آنان سالهای سال در یکی از بیابان‌ها سرگردان شدند.

حضرتشان در طول زندگی با شخصیت‌های مثبت و منفی فراوانی در ارتباط بود:

شخصیت‌های مثبتی چون:

برادرش هارون، خضر، شعیب، یوشع و ...

شخصیت‌های منفی نظیر:

فرعون، هامان، قارون، سامری و ...

و نیز مناطق گوناگونی یادآور نام ایشان است:

مصر، رود نیل، صحرای سینا، کوه طور، شهر مدین و ...

 موسای کلیم(ع) پس از سال‌ها تلاش و مجاهدت در راستای رسالت الهی، سرانجام در سن 126 سالگی، در بیابان تیه به دیدار معبود شتافت.