ام سلمه، کنیه‌ی یکی از امهات المؤمنین و یکی از همسران گرامی پیامبر اسلام(ص) است که نامش قبل از اسلام، هند، یا رمله بود. پدرش سهیل و یا حذیفه با کنیه‌ی ابی مغیره، ملقب به زاد الرکب، از تیره‌ی بنی‌مخزوم از قبیله‌ی قریش بود و مادرش نیز عاتکه نام داشت.

ام سلمه حداقل هفت سال با رسول خدا(ص) زندگی مشترک داشت؛ اما از ایشان صاحب فرزند نشد. پیامبر(ص) به این بانو علاقه‌ای خاص داشت. این همسر پیامبر علاوه بر آن‌که زنی زیباروی بود که موجب حسادت عائشه قرار می‌گرفت، بانویی عاقل و تیزبین بود که گاه پیامبر(ص) با او مشورت می‌‌کرد.

وی از میان همسران پیامبر، ارادت ویژه‌ای به حضرت فاطمه(س) و فرزندانش داشت، به گونه‌ای که هنگام زایمان حضرت فاطمه(س) حاضر بود و به فرمان پیامبر(ص) در گوش فرزندش امام حسن(ع) اذان و اقامه گفت.

تاریخ تولد این بانوی بزرگ مشخص نیست، اما برخی منابع، وفات وی را در رمضان و یا شوال سال 59،  سال 60 و یا در اوائل خلافت یزید گزارش کرده‌اند، ولی گزارش صحیح‌تر آن است که ایشان در سال 61 هجری و مدتی بعد از شهادت امام حسین(ع) از دنیا رفت.