درباره شرایط و آداب کفن؛ در روایات و منابع فقهی به اموری سفارش شده است که در ذیل چند نمونه بیان می‌شود:
1. مستحب است کفن از مال پاک و بدون شبهه تهیه شود.[1] همان‌طور که در روایتی نقل شد: سندىّ بن شاهک- که هارون الرشید او را براى نگهبانی امام کاظم(ع) در زندان گمارده بود- گفت: چون هنگام مرگ ایشان(امام کاظم) رسید، گفتم: اجازه دهید که من شما را کفن کنم [یعنى هزینه کفن و دفن بر عهده من باشد]. امام(ع) فرمود: «ما خاندانى هستیم که حج ما، مهر زنانمان و کفن‌هایمان از پاک‌ترین دارایى ما است».[2]
2. مستحب است کفن از جنس پنبه سفید باشد.[3] چنان‌که به نقل از امام باقر(ع)، پیامبر اکرم(ص) فرمود: «براى لباس، رنگى بهتر از سفیدى نیست، لباس سفید بپوشید و مردگان خود را با آن کفن کنید»،[4] و امام صادق(ع) فرمود: «پارچه از جنس کتان متعلّق به بنى اسرائیل است که با آن کفن می‌کنند و پارچه از جنس پنبه مخصوص امّت محمّد(ص) است».[5]
3. کفن نباید غصبى باشد و گرنه کفن کردن به وسیله پارچه غصبی حرام بوده و کفایت نمی‌کند.[6] این به دلیل اجماع فقها است و آیات[7] و روایاتی[8] که به صورت عموم دلالت بر نهی از تصرّف در مال دیگران و استفاده از آن بدون اجازه مالک آن، دارند.[9]
4. کفن نباید از ابریشم خالص باشد،[10] اما اگر موادّ غیر ابریشم آن بیشتر از ابریشم باشد، اشکالی ندارد. از امام هادى(ع) در باره جامه‌هایى که در بصره می‌بافتند -شبیه به بُرد یمانى- که از ابریشم و پنبه تهیّه مى‏شود پرسیده شد: آیا کفن کردن مردگان در آن جایز است؟ آن‌حضرت فرمود: «هر گاه پنبه به ‌کار رفته در آن از ابریشم بیشتر باشد اشکالى ندارد».[11]

---