در پاسخ به این پرسش باید گفت:

اولا: هیچ‌کدام از این دو نفر ادعا نمی‌کند که تمام اعتبارات فلسفی آنان در تجربیات عرفانی مستقیما به ایشان الهام شده است؛ بلکه در موارد خاصی چنین ادعایی دارند. این دو حکیم در بسیاری از موارد و سیر کلی فلسفی هماهنگ هستند، و برخی از ابتکارات و نوآوری‌های صدرا، مبتنی بر نوآوری‌های سهروردی است، و مبانی اشراقی شیخ اشراق زمینه‌ی ابتداعات صدرائی بوده است.[1]

ثانیا: با فرض پذیرش این‌که در مواردی دو ادعای متعارض به دو دریافت الهامی منتسب شود؛ مستلزم دروغ‌گویی دو مدعی نخواهد بود. البته ممکن است یکی بر خطا باشد و یا این‌که هر دو بر خطا باشند؛ زیرا فقط دریافت‌های الهامی معصومان همیشه مطابق با واقع است، اما دریافت‌های الهامی غیر معصوم از آن‌جا که ممکن است تحت تأثیر عوامل محیطی و طبیعی قرار گیرد و در نتیجه مطابق با واقع در نیاید؛ از این‌رو الهام‌های غیر معصوم برای دیگران حجیت ندارد.[2]

[1]. ر. ک: هنری، احمد رضا، زمینه‌های ابداعات فلسفی صدرا در باب نفس، حکمت معاصر، ص 69- 86، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال هفتم، شماره چهارم، زمستان 1395ش.

[2]. ر. ک: «ملاک و معیار کشف و شهود»، 94245.