در برخی از شروح اخیر بر آثار محی الدین عربی، عبارتی از ایشان در بیان شخصیت و فضائل امام علی(ع) نقل شده است:

«درود و تحیات خداوند متعال بر آن حقیقت ولایت باد که سرّ اسرار عالم خلقت است و مشرق طلوع انوار احدیت؛ خود در غیوب عوالم لاهوت مهندسى خبیر است و در بیابان‌های فضای جبروت، گردش‌گری بصیر؛ والى ولایت ناسوت است؛ و «مصور هیولاى‏ ملکوت»‏.[1]

با قطع نظر از صحت اسناد این سخن به ابن عربی،[2] در مورد جمله‌ی «مصور هیولای ملکوت»، می‌‌توان گفت مقصود از این جمله آن است که انسان کامل واسطه‌ی فیض است،[3] و این وساطت فیض اختصاص به عالم ماده و ناسوت ندارد، بلکه در تمام مراتب خلقت حتی در عوالم ملکوت و جبروت[4] نیز جریان دارد.

[1]. «و على سرّ الاسرار و مشرق الانوار المهندس فى الغیوب اللّاهوتیّة السّیّاح فى الفیافى الجبروتیّة المصوّر للهیولى الملکوتیّة الوالى للولایة النّاسوتیّة انموذج الواقع و شخص الاطلاق المنطبع فى مرایا الانفس و الآفاق سرّ الانبیاء و المرسلین سید الاوصیاء و الصدّیقین صورة الامانة الالهیّة مادّة العلوم الغیر المتناهیة الظاهر بالبرهان الباطن بالقدر و الشّأن بسملة کتاب الموجود فاتحة مصحف الوجود حقیقة النقطة البائیّة «المتحقّق» بالمراتب الانسانیّة حیدر آجام الابداع الکرّار فى معارک الاختراع السرّ الجلىّ و النّجم الثّاقب علىّ بن ابى طالب «ع»». موسوى خلخالى، صالح، شرح مناقب محیى الدین عربى، ص 140، تهران، کتابخانه خورشید، چاپ اول، 1322ش.

[2]. ر. ک: تهرانی، سید محمد حسین، امام شناسى، پاورقی: ج 10، ص 378، مشهد، علامه طباطبائى، چاپ دوم، 1418ق.

[3]. ر. ک: «خلقت نورانی پیامبر(ص)»، 24275 ؛  «امامان(ع) و ولایت تکوینی»، 222؛ «چهارده معصوم؛ مظهر و تجلّی صفات خداوند»، 58189؛ «ربوبیت و انسان کامل»، 3416.

[4]. ر. ک: «حضرات خمس و مراتب وجود »، 13064؛ «فرق ملائکه جبروتی با ملائکه ملکوتی»، 7990.