روایاتی وجود دارد که غذا و شراب فرشتگان را تسبیح و تهلیل(گفتن «لا اله الا الله»)[1] اعلام می‌کند؛ مانند:

1. در تعقیبات نماز صبح آمده است: «وَ صَلِّ عَلَی مَلَائِکتِک الَّذِینَ أَغْنَیتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَسْبِیحِک وَ عِبَادَتِک‏»؛[2] خدایا! بر فرشتگان خود که آنها را با تسبیح و عبادت خود از غذا و آشامیدنی بی‌نیازشان کردی درود بفرست.
2. زمانی امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س) در منزلشان چیزی برای خوردن نداشتند، فاطمه(س) خدمت رسول خدا(ص) رسید و گفت: غذای فرشتگان تهلیل، تسبیح، تحمید و تمجید است. غذای ما چیست؟...».[3]
3. عبدالله بن سلام از رسول خدا(ص) پرسید: خوراک و نوشیدنی جبرئیل چیست؟ آن‌حضرت(ص) جواب داد: «خوراک وی تسبیح و نوشیدنی‌اش تهلیل است».[4]

اما با جست‌وجوی انجام شده در منابع معتبر روایی، به گزارشی دست نیافتیم که در مورد معصومان(ع) گفته باشد غذایشان تسبیح و تهلیل است و آن‌حضرات(ع) گرچه محو در تسبیح و عبادت خداوند هستند، اما خداوند خواسته تا در زندگی دنیا نیاز به غذاها و آشامیدنی‌ها داشته باشند.[5]

[1]. «ذکر «تهلیل» و ثواب و برکات آن»، 59897؛ «ذکر «سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اکبر»»، 96399.

[2]. شیخ طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبّد، ج 1، ص 221، بیروت، مؤسسة فقه الشیعة، چاپ اول، 1411ق.

[3]. احمد بن سلیمان‏، حقائق المعرفة فی علم الکلام‏، مصصح، حسن بن یحی، ص 320، صنعاء، موسسة الامام زید بن علی‏، چاپ اول، 1424ق.

[4]. شیخ مفید، الاختصاص، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، محرمی زرندی، محمود، ص 45، قم، المؤتمر العالمی لالفیة الشیخ المفید، چاپ اول، 1413ق.

[5]. «غذای امام علی(ع)»، 76182.