بسیط‌ بودن حقیقت وجود امری بدیهی و روشن است؛ زیرا اگر مرکب باشد یا از اجزای موجود ترکیب می‌یابد یا از اجزای معدوم؛ ترکیب از اجزای معدوم به معنای عدم ترکیب است و ترکیب از اجزای موجود به معنای ترکیب یک چیزی با خودش هست که باز هم ترکیب معنا ندارد.[1]

اگر مقصود از حد وجود، داشتن مراتب و تحقق وجودات مختلف باشد، بی‌گمان وجود دارای مراتب است و قهرا وجودات نیز مختلف خواهند بود.[2]

اما اگر منظور از حد معنای منطقی یعنی تعریف به جنس و فصل باشد، همان‌گونه که گذشت وجود بسیط است و دارای جنس و فصل نیست، بنابر این حد منطقی ندارد.[3]

[1]. ر. ک: طباطبائی، سید محمد حسین، نهایة الحکمة، ص 13، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ پنجم، 1404ق.

[2]. همان، ص 17- 20؛ ر. ک: «دلیل بساطت معقولات ثانی فلسفی»، 19388.

[3]. همان، ص 12- 13.