همان‌گونه که در پرسش آمده، آیه‌ای از قرآن به غذایی با نام «ضریع» اشاره می‌کند که تنها خوراک دوزخیان است:

«لَیْسَ لَهُمْ طَعامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِیعٍ لا یُسْمِنُ وَ لا یُغْنِی مِنْ جُوعٍ»؛^[1]

آنان جز «ضریع» غذای دیگری ندارند که آن نیز نه گرسنگى را برطرف نموده، و نه کسى را فربه می‌کند!

شاید بتوان گفت؛ معادل فارسی این واژه «خار خشکیده، تلخ، بدبو و تهوع‌آور» است؛ زیرا بر اساس منابع لغوی، نوعى از خارها و تیغ‌ها به نام «شبرق» وجود دارد که اهل حجاز، خشک‌شده آن‌را «ضریع» می‌‏نامند، این گیاه ناگوارترین و تهوع‌‏آورترین گیاه است که حتی هیچ حیوانى آن‌را نمی‌خورد،^[2] و شاید نامیدن غذای دوزخی به «ضریع»، تنها از آن جهت باشد که این بدترین غذایی است که مخاطبان، تصوری از آن‌را دارند و یا آن‌که آن غذای بی‌فایده در جهنم، در شکل و خاصیت مشابه گیاه «ضریع» است (که آن نیز فایده‌ای‌ خوراکی برای هیچ جنبنده‌ای ندارد).^[3]

[1]. غاشیه، 6.

[2]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ‏10، ص 726، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1373ش.

[3]. طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ‏20، ص 273، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، 1417ق..