بنابر نظر مشهور مفسران، سوره بنی اسرائیل (اسراء)،[1] در مکّه نازل شده و از سوره های مکی است.[2]

به طور کلّى، تعالیم اصلی سوره بنی اسرائیل بر محور مسائل زیر است:

1. دلائل نبوّت به خصوص اعجاز قرآن و معراج پیامبر اکرم (ص).

2. مسائل مربوط به معاد، مسئله کیفر، پاداش، نامه اعمال و... .

3. بخشى از تاریخ پر ماجراى قوم بنى اسرائیل که در آغاز سوره و پایان آن آمده است.

4. مسئله آزادى اراده و اختیار و این که هر گونه عمل نیک و بد، نتیجه‏ اش به خود انسان بازگشت مى ‏کند.

5. مسئله حساب و کتاب در زندگى این جهان که نمونه ‏اى است براى جهان دیگر.

6. حق ‏شناسى در همه سطوح، به خصوص درباره خویشاوندان، به طور خاص پدر و مادر.

7. حرام بودن «اسراف و تبذیر»، «بخل»، «فرزندکشى»، «زنا»، «خوردن مال یتیمان»، «کم ‏فروشى»، «تکبر» و «خونریزى».

8. بحث هایى در زمینه توحید و خداشناسى.

9. مبارزه با هر گونه لجاجت در برابر حق و این که گناهان، میان انسان و مشاهده چهره حق پرده مى‏ افکند.

10. شخصیت انسان و فضیلت و برترى او بر مخلوقات دیگر.

11. تأثیر قرآن براى درمان هر گونه بیمارى اخلاقى و اجتماعى.

12. اعجاز قرآن و عدم توانایى مقابله با آن.

13. وسوسه ‏هاى شیطان و هشدار به همه مؤمنان در رابطه با راه هاى نفوذ شیطان در انسان.

14. آموزه های اخلاقى.

15. فرازهایى از تاریخ پیامبران به عنوان درس هاى عبرتى براى همه انسان ها و شاهدى براى مسائل بالا.[3]

خلاصه این که، این سوره در بردارنده مجموعه بحث هاى عقیدتى، اخلاقى و اجتماعى، و نسخه کاملى براى ارتقا و تکامل بشر در زمینه ‏هاى مختلف است.[4]

این پرسش، پاسخ تفصیلی ندارد.