لطفا صبرکنید
بازدید
21921
21921
آخرین بروزرسانی:
1393/01/25
کد سایت
fa29354
کد بایگانی
35462
نمایه
معنای «ابد» و «مقیم»
طبقه بندی موضوعی
تفسیر
اصطلاحات
خلود (ابدیت، جاودانگی)
گروه بندی اصطلاحات
سرفصل‌های قرآنی
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
کلمات «ابد» و «مقیم» در لغت و قرآن به چه معنا هستند؟
پرسش
«ابد» و «مقیم» از نظر لغوی و ریشه و مفهوم به چه معنا هستند و از نظر قرآنی چطور؟
پاسخ اجمالی
کلمه «ابد» در لغت به معنای همیشه، پیوسته و مدت زمانى است پیوسته و غیر گسسته بر خلاف واژه زمان که پیوسته نیست.[1]
در مورد کاربرد کلمه ابدی ر.ک:
11579؛ وجود ابدی و 44512؛ واقعیت ازلی و ابدی
کلمه «مقیم» نیز در قرآن استفاده شده است[2] که مفسران در بیان آن آورده‌اند: «دائمی که استمرار دارد و هرگز قطع نمی‌شود و خروجی در آن نیست».[3]
بنابر این، معنای دو کلمه «ابد» و «مقیم» در کاربرد چندان تفاوتی با یکدیگر ندارند؛ لذا بسیاری از مفسران هر یک از این دو کلمه را در تبیین دیگری و یا در کنار یکدیگر بیان داشته‌اند.[4]
در مورد کاربرد کلمه ابدی ر.ک:
11579؛ وجود ابدی و 44512؛ واقعیت ازلی و ابدی
کلمه «مقیم» نیز در قرآن استفاده شده است[2] که مفسران در بیان آن آورده‌اند: «دائمی که استمرار دارد و هرگز قطع نمی‌شود و خروجی در آن نیست».[3]
بنابر این، معنای دو کلمه «ابد» و «مقیم» در کاربرد چندان تفاوتی با یکدیگر ندارند؛ لذا بسیاری از مفسران هر یک از این دو کلمه را در تبیین دیگری و یا در کنار یکدیگر بیان داشته‌اند.[4]
[1]. قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج 1، ص 3، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ ششم، 1371ش؛ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، تحقیق، داودی، صفوان عدنان، ص 59، دارالقلم، الدار الشامیة، دمشق، بیروت، چاپ اول، 1412ق.
[2]. مائده، 37: «یُریدُونَ أَنْ یَخْرُجُوا مِنَ النَّارِ وَ ما هُمْ بِخارِجینَ مِنْها وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقیمٌ»؛ همواره می‌خواهند از آتش بیرون آیند، ولى از آن بیرون شدنى نیستند و براى آنان عذابى دائم و پایدار است.
[3]. شریف لاهیجی، محمد بن علی، تفسیر شریف لاهیجی، تحقیق: حسینی ارموی (محدث)، میر جلال الدین، ج 1، ص 651، دفتر نشر داد، تهران، چاپ اول، 1373ش؛ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی، محمد جواد، ج 3، ص 295، ناصر خسرو، تهران، چاپ سوم، 1372ش؛ ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمرو، تفسیر القرآن العظیم، تحقیق، شمس الدین، محمد حسین، ج 3، ص 96، دار الکتب العلمیة، منشورات محمدعلی بیضون، بیروت، چاپ اول، 1419ق.
[4]. ر.ک: حسینی جرجانی، سید امیر ابوالفتوح، آیات الأحکام، تحقیق، اشراقی سرابی، میرزا ولی الله، ج 2، ص 49، نوید، تهران، چاپ اول، 1404ق؛ طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 5، ص 329، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ پنجم، 1417ق.
نظرات
