لطفا صبرکنید
39413
از آن جایی که شما اقدام به طلاق (خلع) نمودی ولی در عمل هیچ گونه طلاقی صورت نپذیرفته از این رو باید گفت: براساس فتوای اکثر فقها شما بر این مرد حرام ابدی می شوید و فرقى نیست بین این که زناکننده بداند به این که آن زن شوهر دار است یا نداند و فرقى بین عقدى و صیغه نیست[1]. البته طبق فتوای آیت الله صانعی[2] و مرحوم آیت الله تبریزى، بر مرد زنا کننده بنا بر أظهر حرام ابدى نمىشود.
اما اگر صیغه طلاق بر اساس شرایطش جاری شده باشد ولی عمل زنا در زمان عده بوده است. عده چون یا رجعی است یا بائن این دو قسم را جداگانه بررسی می کنیم:
الف. عده طلاق، عده طلاق رجعی[3] باشد، در این صورت اگر کسی با زنی که در عده طلاق رجعی است مقاربت کند طبق نظر اکثر فقهای معاصر، آن زن بر او حرام ابدی می شود (البته طبق فتوای آیت الله صانعی و مرحوم آیت الله تبریزی و آیت الله فاضل لنکرانی (ره) موجب حرمت ابدی نمی شود)[4] و در این جهت فرقی بین این نیست که علم داشته باشند که مقاربت در زمان عده موجب حرمت ابدی است یا نه[5].
ب. عده طلاق، عده طلاق بائن[6] باشد، در این صورت مقاربت با او موجب حرمت ابدی نبوده و بعد از اتمام عده اش می توان آن زن را به عقد خود در آورد (البته طبق فتوای آیت الله مکارم شیرازی در این صورت نیز به احتیاط واجب حرام ابدی می شود)[7].
بنابراین اگر شما هر دو نفر مقلد آیات عظام تبریزی یا فاضل بودید یا الان از آیت الله صانعی تقلید می کنید می توانید با هم دیگر ازدواج کنید و گرنه این ازدواج حرام ابدی است و در این مسأله فرقی نمی کند که بعدا جند سال از طلاقش گذشته باشد.[8]
[1] نجاة العباد (للإمام الخمینی)، ص: 371، مسأله 10. توضیح المسائل مراجع، ج 2، ص 472، مسئله 2403، دفتر انتشارات اسلامی حوزه علمیه قم، 1383
[2] استفتاء از طریق تماس تلفنی با دفتر ایشان
[3] «طلاق رجعى» آن است که بعد از طلاق تا وقتى زن در عدّه است، مرد(شوهر) مىتواند به او رجوع نماید. توضیح المسائل مراجع، ج 2، ص 529، مسئله 2522، دفتر انتشارات اسلامی حوزه علمیه قم، 1383.
[4]. همان، ص 469، مسئله 2398.
[5] بنابر استفتای شفاهی از دفتر آیة الله العظمی مکارم شیرازی.
[6] طلاق بائن آن است که بعد از طلاق، مرد حقّ ندارد به زن خود رجوع کند، یعنى بدون عقد او را به زنى قبول نماید و آن بر پنج قسم است: اوّل: طلاق زنى که نُه سالش تمام نشده باشد. دوم: طلاق زنى که یائسه باشد یعنى اگر سیّده است بیشتر از شصت سال و اگر سیّده نیست بیشتر از پنجاه سال داشته باشد. سوم: طلاق زنى که شوهرش بعد از عقد با او نزدیکى نکرده باشد چهارم: طلاق سوّمِ زنى که او را سه دفعه طلاق دادهاند پنجم: طلاق خلع و مبارات(طلاق زنى را که به شوهرش مایل نیست و مهر یا مال دیگر خود را به او مىبخشد که طلاقش دهد «طلاق خلع» گویند و اگر زن و شوهر یکدیگر را نخواهند و زن مالى به مرد بدهد که او را طلاق دهد، آن طلاق را «مبارات» گویند. همان، ص 529، مسئله 2522و 2528 و 2531.
[7] همان، ص 469، مسئله 2398.
[8] اقتباس از نمایه: زنا با زن شوهر و حرمت ابدی، سؤال 2443 (سایت: ).
