1. کثیرالشک، یعنی کسی که زیاد شک می‌کند و چنین فردی در نماز نباید به شک خود اعتنا کند، خواه در عدد رکعات نماز باشد، یا در اجزای نماز، یا شرایط نماز. مثلاً اگر شک کند که رکوع کرده یا نه، باید بنا بگذارد که رکوع کرده است.
اما اگر در بجا آوردن چیزی شک کند که نماز را باطل می‏کند، مثل اینکه شک کند که نماز صبح را دو رکعت خوانده یا سه رکعت، بنا را بر صحّت می‏گذارد.
2. در فرض سؤال، باید بنا را بر انجام بگذارد و نمازهایی را که برخلاف وظیفه خوانده‌ است قضا نماید.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
در فرض سؤال باید به شک اعتنا نکند و بنا را بر انجام بگذارد و نمازهایی را که برخلاف وظیفه خوانده‌اید باید اعاده نماید.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
کثیرالشک، یعنی کسی که زیاد شک می‌کند نباید به شک خود اعتنا کند، خواه در عدد رکعات نماز باشد، یا در اجزای نماز، یا شرایط نماز. و در فرض سؤال اگر در شک سه و چهار بنا را بر سه گذاشته نماز باطل است.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
کثیر الشک اگر در بجا آوردن چیزی از اجزای نماز شک کند، باید بنا بگذارد که آن را بجا آورده، مثلاً اگر شک کند که رکوع کرده یا نه، باید بنا بگذارد که رکوع کرده است، و اگر در بجا آوردن چیزی شک کند که نماز را باطل می‏کند، مثل اینکه شک کند که نماز صبح را دو رکعت خوانده یا سه رکعت، بنا را بر صحّت می‏گذارد.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
لازم است کثیر الشک به شکش اعتنا نکند و در موارد مذکور باید بنا را بر وقوع مشکوک بگذارد و چنانچه بر خلاف آن عمل کرده بنابر احتیاط اعمالش را اعاده و قضا کند.

---