نخست باید گفت؛ شایسته است زائران خانه خدا، نمازهاى واجب یومیه خود را با نماز جماعتی که در آنجا برقرار می‌شود بخوانند و پس از برپاشدن نماز، از جماعت تخلّف نکرده و خارج نشوند، بلکه اگر این کار موجب وهن مذهب تشیع و بدبینى به آنها باشد، جایز نخواهد بود.[1]
اما درباره حکم برپایی نماز جماعت به دور کعبه باید گفت؛ این مسئله از دو حیث قابل بررسی است:
الف. اقتدا به اهل‌سنت در نماز جماعت: در این‌باره می‌توانید به پاسخ‌های 9442 (اقتداء و شرکت در نماز جماعت اهل سنت) و 32506 (شرکت در نماز جماعت اهل سنت بدون تقیه)، در همین سایت مراجعه نمایید.
ب. اصل برپایی نماز جماعت به دور کعبه به «نماز استداره» معروف است، که مراجع تقلید درباره حکم آن، اختلاف نظر دارند:
1. عده‌‌ای معتقدند، اگر در این نماز جماعت، مأموم جلوتر از امام قرار نگیرد، به نحوی که فاصله‌اش تا کعبه کمتر از امام نباشد، نمازش صحیح است.[2]
2. گروهی می‌گویند، چنین نماز جماعتی صحیح نیست، ولی می‌توان در ظاهر اقتدا کرده و در واقع، نماز را فرادا خوانده   و قرائت را - گرچه آهسته و یا اگر نمى‌شود به نحو حدیث نفس (در دل) – بخواند. در این صورت، نمازش نیاز به اعاده و تکرار ندارد.[3]
3. برخی قائل‌اند، نماز کسانى که پشت سر یا دو طرف امام ایستاده‌اند صحیح است، ولی نماز افرادى که روبروى امام قرار دارند صحیح نیست.[4]
4. بعضی چنین نمازی را صحیح دانسته و تکرار آن‌را لازم نمی‌دانند.[5]
5. برخی نیز می‌گویند، اگر این نماز را به جهت تقیه خوانده باشد اعاده ندارد، در غیر این صورت استداره جایز نیست، ولی اگر کسى نمى‌دانسته و به این صورت خوانده نمازش صحیح است و قضا ندارد.[6]، [7]

---