این نکته مسلم است که برخورد با نامحرم باید به گونه‌‏ای باشد که در آن هیچ مفسده و یا خوف مفسده وجود نداشته باشد.[1]

اما در خصوص تماس بدنی مرد و زن نامحرم و دست دادن و مصافحه کردن آنان با یکدیگر، در فرض مورد سؤال، باید گفت:

مراجع بزرگوار تقلید به صورت کلی فرموده‌اند: دست دادن با نامحرم جایز نیست، مگر این‌که چیزی حایل و حجاب گردد، یا عناوین ثانویه‌ای مثل ضرورت صدق کند.

مثلاً امام خمینی(ره) می‌فرماید: جایز نیست براى مرد که مس کند بدن زن نامحرم را حتى دست و صورت او را، مگر آن‌که از روى دستکش و پارچه باشد، به شرط آن‌که قصد سویى نداشته باشد و دست زن را فشار ندهد، و هم‌چنین است مس کردن زن، مرد نامحرم را.

هم‌چنین جایز است نظر کردن و لمس نمودن مرد زن را و زن مرد را اگر چنانچه ضرورت اقتضا کند و دفع ضرر متوقف بر او باشد، مثل علاج کردن و نجات دادن از غرق شدن و سوختن،[2] و باید اختصار شود به آن مقدارى که مورد ضرورت و حاجت است.[3]

و با آنچه شما در سؤال آورده‌اید، یقیناً صدق ضرورت نمی‌کند؛ لذا باید در صورت اقدام به این کار، از پارچه یا دستکشی استفاده نمایید تا مرتکب کار حرام نگردید.[4]

[1]. امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده، بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج 2، ص 929، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ هشتم، 1424ق؛ امام خمینی، نجاة العباد، ص 363، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(قدس سره)، چاپ اول، 1422ق.

[2]. برای آگاهی بیشتر، نک: توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج‏2، ص 929؛ فاضل لنکرانی، محمد، جامع المسائل، ج1، ص 563، قم، امیر قلم، چاپ یازدهم، بی‌تا.؛ حسینی خامنه‌ای، سید علی، اجوبة الاستفتاءات، ص 290، قم، دفتر معظم له، چاپ اول، 1424ق.

[3]. نجاة العباد، ص 363.

[4]. «شوخی با نا محرم»، 773؛ «حد پوشش زن در مقابل محارم»، 4037؛ «لمس و در آغوش گرفتن نا محرم»، 6074؛ « شوخی با زنان محرم و نامحرم»، 9713؛ «روابط محرم با نامحرم»، 8414.