اگر شهر جدید را به عنوان وطن برگزیده و یا کثیر السفر باشید، نمازتان کامل و روزه صحیح است. در غیر این صورت، اگر نتوانید قصد ماندن، در ده روز داشته باشید، نماز در آن شهر شکسته و روزه باطل است.
نظر مراجع تقلید درباره تحقق وطن و کثیر السفر متفاوت بوده که شرح آن در ضمائم خواهد آمد.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
اگر قصد دارید به مدت هفت سال یا بیشتر در آنجا زندگی کنید بعد از حدود دو ماه یا کمتر که از سکونت شما در آنجا بگذرد آنجا وطن شما محسوب می‌شود و نماز تمام و روزه صحیح است؛ و در غیر این صورت نماز همسرتان تنها با قصد اقامت ده روز تمام است و الا شکسته است. ولی نماز خودتان در غیر از سفر اول و دوم تمام می‌باشد.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
اگر تصمیم دارید حداقل یک سال و نیم بمانید و در ماه حداقل 22 شبانه روز آنجا هستید حکم وطن را دارد و اگر غیر از این است توضیح دهید تا حکم آن بیان شود.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
هر کدام از زوجین که شاغلند و ده روز در محل شغلی خود نمی‌مانند و در حال رفت و آمد می‌باشند و این رفت و آمد شغلی به قدر مسافت شرعی، سه ماه و بیشتر به طول می‌انجامد نماز و روزه او در غیر سفر اول تمام است و طرف دیگر اگر شاغل نباشد مسافر است هر چند زن باشد و اما در برگشت به وطن اگر شاغل مرد باشد نماز و روزه‌اش در وطن اصلی او تمام است مشروط به اینکه اعراض نکرده باشد ولی اگر زن باشد نماز و روزه زنی که بنا اطاعت از شوهر را دارد در وطن اصلی او تمام نیست.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی (مد ظله العالی):
چنانچه رفت و آمد مذکور حداقل سه ماه یا بیشتر در سال استمرار داشته باشد به استثنای سفر اول در سائر سفرها، نمازتان کامل است.

---