لطفا صبرکنید
بازدید
8295
8295
آخرین بروزرسانی:
1395/11/07
کد سایت
fa63752
کد بایگانی
78237
نمایه
علت نیاز به شاهد در اثبات زنا
طبقه بندی موضوعی
احکام قضایی|زنا
اصطلاحات
زنا ، روابط نامشروع
گروه بندی اصطلاحات
سرفصل‌های قرآنی
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
اگر زنی به اجبار مورد تجاوز قرار گرفته و سپس برای شکایت به دادگاه مراجعه کند، چرا دو شاهد از او می‌خواهند؟! آیا این عادلانه است و آیا آوردن شاهد بر این موضوع، اساساً امکان‌پذیر است؟!
پرسش
اگر به زنی تجاوز(زنا) به عنف شود؛ چرا باید دو شاهد برای احراز درست بودن ادعا در مورد تجاوز وجود داشته باشد؟ آیا این با عدل مغایر نیست؟ اگر تجاوز به زن در خلوت و بدون وجود شاهد بوده و زن ادعا کند که به وی تجاوز شده، آیا ادعای او مورد وثوق است؟
پاسخ اجمالی
انسان‌ها آزاد و مختار آفریده شدهاند که برخی از آنها راه صداقت را پیموده و به هیچ قیمتی حاضر نیستند به حقوق دیگران تجاوز کنند، در مقابل، عده‌ای راه گمراهی، ستم و دروغ را انتخاب کرده و تمام تلاششان بر این است که دنیای بهتری داشته باشند و لو به قیمت دروغ گفتن و گرفتن حق دیگران! بر این اساس، یک قاضی عادل نمی‌تواند و نباید هر ادعایی را و لو با ظاهری حق بجانب و مظلومانه پذیرفته و بر اساس آن به نفع مدعی قضاوت کند، زیرا در این صورت چه بسا حقی از دیگران ضایع شود چون قاضی نمی‌داند که مدعی راست می‌گوید و یا در ادعایش دروغگوست؟
آیا قاضی عادل کسی است که جانب هر مدعی و لو دروغ‌گو را بگیرد؟ آیا آبروی دیگران نباید برای قاضی مهم باشد؟!
اگر زنی به دلیل انتقام، حسادت و ... بخواهد با نسبت زنا به یک فرد، خود را قربانی تجاوز وانمود کرده و آبروی طرف مقابل را به ناحق در خطر اندازد و نیز او را دچار مجازاتی سنگین کند، آیا راهی برای حفظ آبروی آن بی‌گناه و نجات او از مجازات وجود دارد؟!
به نظر می‌رسد این مسئله، واضح و روشن و مورد پذیرش تمام قانون‌گزاران است و به همین دلیل، در تمام قوانین دنیا، اصل بر برائت افراد از جرم و گناه است، مگر این‌که خلافش ثابت شود.
با این وجود، بر اساس نظر برخی فقها، اگر قاضی با هر وسیله‌ای – مانند آزمایش‌های پزشکی - به وقوع یک جرم اطمینان یابد، دیگر برای اثبات آن نیاز به دو شاهد نیست.[1]
آیا قاضی عادل کسی است که جانب هر مدعی و لو دروغ‌گو را بگیرد؟ آیا آبروی دیگران نباید برای قاضی مهم باشد؟!
اگر زنی به دلیل انتقام، حسادت و ... بخواهد با نسبت زنا به یک فرد، خود را قربانی تجاوز وانمود کرده و آبروی طرف مقابل را به ناحق در خطر اندازد و نیز او را دچار مجازاتی سنگین کند، آیا راهی برای حفظ آبروی آن بی‌گناه و نجات او از مجازات وجود دارد؟!
به نظر می‌رسد این مسئله، واضح و روشن و مورد پذیرش تمام قانون‌گزاران است و به همین دلیل، در تمام قوانین دنیا، اصل بر برائت افراد از جرم و گناه است، مگر این‌که خلافش ثابت شود.
با این وجود، بر اساس نظر برخی فقها، اگر قاضی با هر وسیله‌ای – مانند آزمایش‌های پزشکی - به وقوع یک جرم اطمینان یابد، دیگر برای اثبات آن نیاز به دو شاهد نیست.[1]
[1]. ر. ک: فاضل لنکرانی، محمد، جامع المسائل، ج 1، ص 485، قم، انتشارات امیر قلم، چاپ یازدهم؛ بهجت، محمدتقی، استفتاءات، ج 4، ص 444، قم، دفتر معظم له، چاپ اول، 1428ق.
نظرات
