در منابع روایی، گزارش‌هایی از ائمه(ع) وجود دارد که اگر انسان لذت همبستری با کنیزی را بفهمد، آن‌را ترک نخواهد کرد. این روایات در صدد تحقیر کنیزان و یا توصیف رفتارهای جنسی نیستند، بلکه به دنبال آن می‌باشند که به تدریج کنیزان را وارد خانواده‌ مسلمانان نموده و از این‌راه هم کرامت انسانی آنان را ارتقا داده و هم زمینه را برای ازدواج رسمی با آنان، آزادسازی آنها و فرزندانشان در آینده فراهم کنند. با ذکر این نکته به چند روایت در این زمینه اشاره می‌کنیم:
1. امام صادق(ع)‏: «ثَلَاثَةٌ مَنِ اعْتَادَهُنَّ لَمْ یدَعْهُنَّ طَمُّ الشَّعْرِ وَ تَشْمِیرُ الثَّوْبِ‏ وَ نِکَاحُ‏ الْإِمَاء»؛[i] سه چیز است که اگر انسان به آن عادت کند، هرگز از آن دست بر نمی‌دارد: کوتاه کردن مو، پوشیدن لباسى که بر زمین کشیده نشود، و ازدواج با کنیزها.
2. امام کاظم(ع): «ثَلَاثٌ‏ مَنْ‏ عَرَفَهُنَ‏ لَمْ‏ یدَعْهُنَ‏ جَزُّ الشَّعْرِ وَ تَشْمِیرُ الثِّیابِ وَ نِکَاحُ الْإِمَاء»؛[ii] هر کس قدر سه چیز را بداند، آنها را ترک نمی‌کند: چیدن مو، لباس کوتاه پوشیدن، و ازدواج با کنیزها.
3. امام رضا(ع):‏ «ثَلَاثٌ مَنْ عَرَفَهُنَّ لَمْ یدَعْهُنَّ إِحْفَاءُ الشَّعْرِ وَ نِکَاحُ‏ الْإِمَاءِ وَ تَشْمِیرُ الثَّوْب‏»؛[iii] سه چیز است که هر کس آنها را بشناسد، رها نخواهد کرد: کوتاه کردن موها، ازدواج با کنیزان، و لباس کوتاه.
ظاهر این روایات استحباب تراشیدن مو، کوتاه بودن لباس و ازدواج با کنیزها، و یا ارشاد به فائده دنیوی و لذت بردن از اینها است؛[iv] یعنی هرکس پاداش تراشیدن مو(شاید در احرام و شاید مطلق)، پوشیدن لباس کوتاه(که مانند لباس متکبران بر زمین کشیده نشود)، و همین طور همبستری با کنیزان را بداند، آنها را ترک نخواهد کرد.
با توجه به این‌که پوشیدن لباس‌های کوتاه و کوتاه کردن مو، لذت مادی چندانی ندارد، نمی‌توان موضوع همبستری با کنیزان در این روایات را - که در ردیف موارد یاد شده قرار گرفته است - نیز تنها به لذت مادی آن تفسیر کرد، بلکه این روایات در صدد گسترش فرهنگ تواضع و دوری از تکبرند؛ یعنی ترویج فرهنگ شناخته‌شدن کنیزان به عنوان عضوی رسمی و محترم در خانواده و حتی ازدواج با آنان. آن‌گونه که برخی از ائمه(ع) ازدواج اولشان در سنین جوانی با کنیز بوده است.[v]
 

---