لطفا صبرکنید
بازدید
7704
7704
آخرین بروزرسانی:
1397/02/19
کد سایت
fa78154
کد بایگانی
95562
نمایه
بادرنجبویه از نگاه روایات
طبقه بندی موضوعی
حدیث|بیشتر بدانیم
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
چه روایاتی درباره گیاه «بادرنجبویه» داریم؟
پرسش
آیا روایاتی درباره «بادرنجبویه» داریم؟ آیا این گیاه، چای امام علی(ع) بوده است؟
پاسخ اجمالی
آنچه در مورد باذروج یا بادرنجبویه،[1] در روایات آمده، صرف نظر از بررسی سندی آنها چنین است:
1. پیامبر خدا(ص): «بادرنجبویه، سبزى پاکیزه‌اى است. گویا می‌بینم که در بهشت روییده است».[2]
2. امام على(ع): «رسول خدا(ص) به باذروج نگریست و فرمود: این، بادرنجبویه است. گویا که رویشگاه آن‌را در بهشت می‌نگرم».[3]
3. امام على(ع): «نزد رسول خدا(ص) از بادرنجبویه - که همان باذروج است- سخن به میان آوردند. فرمود: سبزىِ من و سبزىِ پیامبرانِ پیش از من است. من آن‌را دوست دارم و می‌خورم».[4]
4. امام صادق(ع): «امیر مؤمنان علی(ع) بادرنجبویه را خیلى دوست می‌داشت».[5]
اما اینکه اکنون از این گیاه با عنوان «چای امام علی» یاد می‌شود، چنین تعبیری در روایات وجود ندارد.
1. پیامبر خدا(ص): «بادرنجبویه، سبزى پاکیزه‌اى است. گویا می‌بینم که در بهشت روییده است».[2]
2. امام على(ع): «رسول خدا(ص) به باذروج نگریست و فرمود: این، بادرنجبویه است. گویا که رویشگاه آن‌را در بهشت می‌نگرم».[3]
3. امام على(ع): «نزد رسول خدا(ص) از بادرنجبویه - که همان باذروج است- سخن به میان آوردند. فرمود: سبزىِ من و سبزىِ پیامبرانِ پیش از من است. من آن‌را دوست دارم و می‌خورم».[4]
4. امام صادق(ع): «امیر مؤمنان علی(ع) بادرنجبویه را خیلى دوست می‌داشت».[5]
اما اینکه اکنون از این گیاه با عنوان «چای امام علی» یاد می‌شود، چنین تعبیری در روایات وجود ندارد.
[1]. این گیاه، نام‌هاىی گوناگونی دارد؛ مانند «باذروج»، «بادرنجبویه»، «حَوک» و ... . برای آگاهی بیشتر ر. ک: لغت‌نامه دهخدا، ذیل این وازه‌ها؛ ابن درید، محمد بن حسن، جمهرة اللغة، ج 1، ص 565، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ اول، 1988م؛ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج 10، ص 418، بیروت، دار صادر، چاپ سوم، 1414ق.
[2]. طبرسى، حسن بن فضل، مکارم الأخلاق، ص 179، قم، الشریف الرضى، چاپ چهارم، 1412ق.
[3]. مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 63، ص 213، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.
[4]. مکارم الأخلاق، ص 179.
[5]. کلینى، محمد بن یعقوب، الکافی، ج 6، ص 364، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
نظرات
