عبارت «ما ملکت ایمانکم» را در نگاه لغوی می‌توان اینگونه معنا کرد:
«آنچه به‌دست آوردید» و یا «آنچه مالک آن شدید».
در توضیح واژگان این عبارت می‌توان گفت که «ما» اسم موصول بوده و به معنای «آنچه» است و «ملکت» از ریشه «ملک» به معنای در اختیار داشتن و مالک شدن و «أیمان» جمع «یمین» به معنای دست راست است؛[1] از آن‌جا که انسان غالباً کار‌های خود – و بویژه کارهای مهم- را با دستانش – و بویژه دست راست - انجام می‌دهد؛ از این‌رو محصول کار‌های مهم به دست و یا دست راست نسبت داده می‌شود؛ چنان‌که در فارسی نیز می‌گوییم: «آن‌را به‌دست آوردیم» که کنایه از مالک شدن و تسلط پیدا کردن بر چیزی است، هر چند دستمان با املاکمان هیچ تماسی نداشته باشد.
در نهایت باید گفت که هرچند با توضیحات ارائه شده، به هرچه که در اختیار انسان است، می‌توان «ملک یمین» گفت، اما در ادبیات عرب، این اصطلاح در مورد غلامان و کنیزان و ملکیت و تسلط بر آنها به کار رفته است و در قرآن کریم نیز هرکجا از این اصطلاح استفاده شده، مراد از آن، غلامان و کنیزان می‌باشد.[2]

---