دشنام و ناسزاگویی و استفاده از الفاظ رکیک در شأن مؤمن نیست و اگر مخاطب با شنیدن آن مورد اهانت قرار گیرد، حرام است. البته برخی از مراجع،[1] ناسزاگویی را به طور مطلق - چه در خلوت و چه در حضور مخاطب- جایز ندانسته‌اند،‌اگرچه توهین در خلوت شاید حق الناسی ایجاد نکرده و مجرد توبه و استغفار برای طرف مقابل کافی باشد.
ضمائم:
پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[2]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
استفاده از الفاظ رکیک، شایسته مؤمن نیست و همچنین اگر موجب اهانت و یا ایذای دیگران گردد جایز نیست.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
سب مؤمن حرام است.
حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):
ناسزا گویی به مؤمن ولو اینکه او نشنود حرام است.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
1. گفتن کلمات رکیک هر چند در تنهایی شایسته مؤمن نیست.
2. از بیان کلمات رکیک هر چند در خلوت اجتناب نمایید.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
این کار خلاف دستور شرع است.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
گفتن ناسزا در شأن مؤمن نیست.
 

---