قضیه اعم از این‌که حملیه باشد یا متصله و یا منفصله، به سالبه و موجبه تقسیم می‌شود:

1. اگر حکم در قضیه به نسبت دادن حمل(حکم به بودن)، یا اتصال و یا انفصال باشد، آن‌را موجبه می‌نامند.
2. اگر حکم به نسبت دادن سلب حمل(حکم به نبودن)، یا اتصال، و یا انفصال باشد، آن‌را سالبه می‌گویند.[1]

 در «قضیه حملیه»، موجبه را «حمل ایجابی»، و سالبه را «حمل سلبی» نیز می‌نامند.[2]

[1]. حیدری، سید رائد، المقرر فی توضیح منطق المظفر، ج 2، ص 22، منشورات ذوی القربی، چاپ اول، 1422ق.

[2]. خوانسارى، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقى به انضمام واژه نامه فرانسه و انگلیسى، ص 141، تهران، پژوهشگاه علوم انسانى و مطالعات فرهنگى چاپ دوم، 1376ش؛ سجادى، جعفر، فرهنگ اصطلاحات فلسفى ملاصدرا، ص 171، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، سازمان چاپ و انتشارات، چاپ اول، 1379ش.