لطفا صبرکنید
بازدید
7322
7322
آخرین بروزرسانی:
1397/04/05
کد سایت
fa85051
کد بایگانی
102711
نمایه
منبع حدیث «اکرموا اولادی الصالحون لله و الطالحون لی»
طبقه بندی موضوعی
حدیث
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
«خوبان از ذریّه‌ام را از براى خدا و بدان ایشان را از براى من محترم دارید». آیا این سخن منسوب به پیامبر اسلام(ص) دارای منبع معتبری می‌باشد؟
پرسش
در شبکه‌هاى اجتماعى از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است: «اکرام کنید خوبان ذریّه مرا از براى خدا و بدان ایشان را براى من». آیا این مطلب در منابع روایی معتبر نیز آمده است؟
پاسخ اجمالی
روایتی از پیامبر اکرم(ص) درباره احترام به سادات در برخی از منابع، این‌گونه آمده است: «[أَکْرِمُوا] أَوْلَادِی، الصَّالِحُونَ لِلَّهِ وَ الطَّالِحُونَ لِی».[1]
بنابر تحقیق و جست‌وجو؛ کهن‌ترین و اولین کتابی که این حدیث را در آن یافتیم، کتاب «جامع الاخبار» شعیری (قرن ششم هجری)، است که چنین سخنی را از پیامبر(ص) به صورت مرسل نقل کرده است.
در برخی از کتابهای نسبتاً متأخر، در ابتدای روایت، کلمه «احبّوا»(دوست داشته باشید) به چشم می‌خورد که در منابع قبل از آن که در دسترس ما بود، وجود نداشت:
«أَحِبُّوا أَوْلَادِی الصَّالِحُونَ لِلَّهِ وَ الطَّالِحُونَ لِی».[2]
به هر حال؛ این احترام یک امر طبیعی است و نشانه محبت به پیامبر خدا(ص) است؛ یعنی اگر کسی شخصی را دوست داشته باشد منتسبین به او را هم دوست خواهد داشت و مورد احترام قرار می‌دهد.[3] بر اساس این روایت، سادات - گرچه احیاناً مرتکب گناهانی شوند - باید احترامشان را نگه‌داشت، اما نمی‌توان از این روایت مرسل نتیجه گرفت که هر فرد فاسق، دائم الخمر، قمارباز، قاتل و... را تنها با عنوان سید بودن مورد احترام ویژه قرار داد و به عنوان نمونه از مجازات او در دادگاه صالحه چشم‌پوشی کنیم، اما در هر حال، برخورد ما با آنان باید به گونه‌ای باشد که بی‌احترامی به پیامبر(ص) ارزیابی نشود.
بنابر تحقیق و جست‌وجو؛ کهن‌ترین و اولین کتابی که این حدیث را در آن یافتیم، کتاب «جامع الاخبار» شعیری (قرن ششم هجری)، است که چنین سخنی را از پیامبر(ص) به صورت مرسل نقل کرده است.
در برخی از کتابهای نسبتاً متأخر، در ابتدای روایت، کلمه «احبّوا»(دوست داشته باشید) به چشم می‌خورد که در منابع قبل از آن که در دسترس ما بود، وجود نداشت:
«أَحِبُّوا أَوْلَادِی الصَّالِحُونَ لِلَّهِ وَ الطَّالِحُونَ لِی».[2]
به هر حال؛ این احترام یک امر طبیعی است و نشانه محبت به پیامبر خدا(ص) است؛ یعنی اگر کسی شخصی را دوست داشته باشد منتسبین به او را هم دوست خواهد داشت و مورد احترام قرار می‌دهد.[3] بر اساس این روایت، سادات - گرچه احیاناً مرتکب گناهانی شوند - باید احترامشان را نگه‌داشت، اما نمی‌توان از این روایت مرسل نتیجه گرفت که هر فرد فاسق، دائم الخمر، قمارباز، قاتل و... را تنها با عنوان سید بودن مورد احترام ویژه قرار داد و به عنوان نمونه از مجازات او در دادگاه صالحه چشم‌پوشی کنیم، اما در هر حال، برخورد ما با آنان باید به گونه‌ای باشد که بی‌احترامی به پیامبر(ص) ارزیابی نشود.
[1]. شعیری، محمد بن محمد، جامع الاخبار، ص 140، نجف، مطبعة حیدریة، چاپ اول، بی‌تا؛ نراقی، ملا محمد مهدی، جامع السعادات، ج 2، ص 224 – 225، بیروت، اعلمی، چاپ چهارم، بی‌تا؛ حسینی کشفی، محمد صالح، مناقب مرتضوى، ص 226، تهران، روزنه، چاپ اول، 1380ش؛ ادهم عزلتى خلخالى، رسایل فارسى، ص 767، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، چاپ اول، 1381.
[2]. محدث نوری، حسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج 12، ص 376، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1408ق.
[3]. ر. ک: «احترام به سادات»، 9159.
نظرات
