این‌که در مسئله ازدواج و انتخاب همسر، در نهایت نظر و انتخاب شخص ازدواج کننده بر نظر پدر و مادر ترجیح دارد، مسئله‌ای است که در کلام پیشوایان دین به آن اشاره شده است:
«عن ابن أبی یعفور عن أبی عبد الله ع قال: قلت له إنی أرید أن أتزوج امرأة و إن أبوی أرادا غیرها قال تزوج التی هویت و دع التی یهوى‏ أبواک»‏.[1]
ابن ابی یعفور نقل می‌کند که از امام صادق(ع) پرسیدم که من تصمیم به ازدواج با زنی را دارم، اما پدر و مادرم زن دیگری را پیشنهاد می‌کنند. (چه تصمیمی بگیرم)؟! امام فرمود: با همانی که خودت می‌خواهی ازدواج کن و از ازدواج با فرد پیشنهادی توسط والدینت خودداری کن!
این روایت از نظر سند موثق و مورد اعتماد است؛ بر اساس این روایت، اطاعت پدر و مادر در امر ازدواج، واجب و حتی مستحب هم نیست، البته اگر منجر به عاق والدین نشود؛ لذا اگر جوان بالغ و رشیدی با تحقیق تشخیص داد که ازدواج با فردی برای او مناسب است، اما میل پدر و مادرش به فرد دیگری بود، طبیعی است زمانی زندگی موفق‌تری خواهد داشت که نظر خود را ترجیح دهد.
گفتنی است این روایت با عشق‌های خیابانی و زودگذر ارتباطی ندارد و چه بسا در آن موارد، ازدواج با مورد پیشنهادی والدین سرانجام بهتری را به دنبال خواهد داشت. این روایت در ارتباط با مواردی است که شخصی رشید با استفاده از عقل و منطق به این نتیجه رسیده که زندگی با فردی او را خوشبخت‌تر می‌کند که در این هنگام نیازی نیست که لزوماً پیشنهاد والدین خود در ازدواج با فرد دیگر را بپذیرد.
 
 

---