ر برخی از منابع گزارش شده است؛ امام حسن(ع) در مجلس معاویه در حال سخن گفتن بود که جوانی از بنی امیه به مجلس وارد شد و نسبت به امام(ع) درشتی نموده و بی‌ادبی را به نهایت رسانده و شروع به دشنام‌دادن به حضرتشان و نیز به پدرشان امام علی(ع) نمود. در این هنگام حضرت دست به دعا برداشت و او را چنین نفرین نمود:
«اللَّهُمَّ غَیِّرْ مَا بِهِ مِنَ النِّعْمَةِ وَ اجْعَلْهُ‏ أُنْثَى‏ لِیُعْتَبَرَ بِهِ»؛ خداوندا نعمت‌هایی که به او دادی را از او بگیر و جنسیت او را تبدیل به زن کن تا مایه عبرت دیگران شود!
پس از این نفرین، جوان اموی احساس کرد که جنسیتش تغییر یافته؛ ریش‌هایش ریخته و ... حضرت رو به او کرد و فرمود: از این‌جا دور شو! چرا در مجلس مردانه حضور داری؟! ... جریان تغییر جنسیت جوان اموی با نفرین امام بر سر زبان‌ها افتاد و همسر او گریان نزد امام حسن(ع) آمد و زاری نمود (که حضرت از گناه او بگذرد). امام(ع) دلش برای آن زن به رحم آمد و برای آن جوان بی‌ادب دعا نمود تا او مجدّدا به حالت مردی برگردد.[1]
گفتنی است؛ گرچه این گزارش در یکی از کتاب‌های کهن ذکر شده است، اما مانند برخی از موارد مشابه دارای سند نیست تا در مورد آن اظهار نظر کنیم. به هر حال، با فرض پذیرش این روایت، زن شدن به تنهایی نمی‌تواند به عنوان مجازات ارزیابی شود؛ زیرا هم زن و هم مرد هر دو بنده خدایند و دارا بودن یک جنسیت، مجازاتی برای دارنده آن نیست، اما اگر فردی به دلیل جرمی که مرتکب شده و بدون آن‌که خود تمایلی داشته باشد، جنسیتش تغییر یابد، طبیعی است که چنین تغییری می‌تواند برای او به عنوان یک مجازات در نظر گرفته شود.

---