اصل کلی در مسئله وقف آن است که در اجرای آن باید بر طبق نظر واقف عمل شود؛ پس اگر واقف از ابتدا و هنگام وقف، ساخت غسال‌خانه در آن زمین را مد نظر داشت، چنین کاری جایز خواهد بود، و اگر صریحاً عدم تمایل خود را به ساخت فضاهای جانبی اعلام کرده بود، تنها باید به دفن مردگان در آن قبرستان بسنده شود.
گفتنی است، در صورت فوت واقف و نداشتن سندی صریح از او در این مورد، عواملی مانند عرف مناطق هم‌جوار، یا ابعاد زمین وقف‌شده می‌تواند کمکی باشد تا مراد واقف تشخیص داده شود.
ضمائم:
پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
اگر خلاف وقف و نظر واقف باشد جایز نیست.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
اگر در عُرف، وقف قبرستان به معنای وقف بر همه مستلزمات آن است و یکی از آنها غسال‌خانه است، اشکال ندارد.
حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):
چنانچه منظور واقف از قبرستان، شامل متعلقات قبرستان – مثل غسال‌خانه – هم بوده باشد احداث آن مانعی ندارد. در تشخیص مراد واقف، نکاتی مانند عرف وقف قبرستان در آن منطقه و ابعاد زمین قبرستان، تعیین‌کننده است.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
جایز نیست.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
به مقداری که مورد نیاز است، مانعی ندارد.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
چنانچه غسال‌خانه نیز مد نظر واقف بوده است مانعی ندارد در غیر این‌صورت تغییر در وقف است و حرام است.
حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
موضوع وقف باید رعایت شود. بنابراین استفاده از این زمین برای کاری غیر از قبرستان جایز نیست؛ مگر اینکه مقصود واقف از قبرستان شدن، استفاده از این زمین به عنوان مکانی برای دفن به همراه ساختمان‌ها و امکانات مورد نیاز در امور مربوط به اموات اعم از غسل، کفن، دفن و ... بوده باشد.
لینک به سایت استفتائات