در احادیث بهشت و جهنم گاه با اوصاف مادی توصیف شده، و گاه با اوصاف روحانی و معنوی؛ و در همین راستا در روایتی مرفوع از پیامبر اسلام(ص) نقل شده است:

«در بهشت بازاری است که در آن جز تصویر و شکل و شمایل مردان و زنان خرید و فروش نمی‌شود. پس هر کس طالب صورتی باشد، داخل آن بازار می‌شود که محل تجمّع حور‌العین نیز در آن‌جا است.

 آن حورها با صدای زیبایی که مردم مانند آن‌را نشنیده‌اند، چنین آوازهایی را می‌خوانند:

ما همواره شادابیم و افسرده نمی‌شویم. ما همیشه سیریم و گرسنه نمی‌شویم. ما همیشه پوشیده‌ایم و برهنه نمی‌شویم. ما همواره زنده‌ایم و نخواهیم مرد. ما همواره خوشنودیم و عصبانی نمی‌شویم. ما همیشه در بهشت ساکنیم و کوچ نمی‌کنیم. خوشا به حال آن‌که ما با او باشیم و او با ما. ما زیبارویانی با رفتارهای نیک هستیم و همسران ما هم افرادی با کرامتند».[1]

گفتنی است؛ صرف نظر از این‌که این روایت با آن‌که در کتاب قابل استنادی نقل شده، اما فاقد سند پیوسته است، باید به چند نکته توجه داشت:

1. بارها بر اصل وجود حورالعین و لذت‌های جنسی برای بهشتیان در قرآن کریم تأکید شده؛ از این‌رو وجود چنین لذت‌هایی در بهشت قابل انکار نیست.

2 . در این روایت، تنها به مردان بهشتی نمی‌پردازد، بلکه با توجه به این‌که در فرازی از آن اشاره شده است که تصاویری از مردان نیز در آن بازار وجود دارد، زنان بهشتی نیز می‌توانند انتخاب‌هایی در آن بازار داشته باشند.

3 . وجود چنین امکانی در بهشت را نباید با بازارهای کثیف جنسی در دنیا مقایسه کرد. در بهشت، افراد با پسندیدن یک تصویر می‌توانند به سادگی از خدا بخواهند که همان همسری که شریک زندگی آنان است را به صورت تصویر دلخواهشان درآورد، و چنین امکانی نه به صورت اختصاصی بلکه برای تمام بهشتیان وجود دارد، نه آن‌که مانند بازارهای کثیف جنسی دنیا، تنها زیبارویان – آن هم تا زمانی که جوان و زیبایند - بازار بهتری داشته و از مشتریان بیشتری بهره‌مند شوند و تنها صاحبان سرمایه و ثروت بتوانند به گزینه‌های دلخواه بیشتری دست یابند.[2]

[1]. شعیری، محمد بن محمد، جامع الاخبار، ص 173، نجف، مطبعة حیدریة، چاپ اول، بی‌تا.

[2]. «حور العین بهشتی و زنان»، 864؛ «ملال آور نبودن نعمت های بهشتی»، 1823؛ «توصیف بهشت با مادیات»، 6328.