چنانچه تصرف مذکور به گونه‌ای باشد که عرفاً بر خلاف مصلحت بچه نابالغ نبوده و قیّم شرعی -هر کس باشد- معمولاً به آن رضایت خواهد داد، چنین تصرفات محدود و مختصر، اشکالی نخواهد داشت.

ضمائم:

پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]

حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):

اگر رفتن به آن خانه و تصرفاتی از قبیل استراحت و نماز خواندن و خوردن غذا در آنجا با اجازه جدّ پدری یا قیم صغیر یا به مصلحت صغیر بوده، و یا غذا از اموال صغیر نباشد، اشکال ندارد.

حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):

اگر نتوانند از ولى او یا حاکم شرع اجازه بگیرند، در صورتى که بودن آنها در آنجا براى طفل مصلحتى دارد -هرچند از جهت تسلاى خاطر- اشکال ندارد و اگر مصلحتى ندارد، ولى ضررى هم ندارد باید معادل ارزش این استفاده را به طفل برسانند.

حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):

چنانچه تصرف مذکور به گونه‌ای است که به مصلحت بچه صغیر باشد و قیّم شرعی هر کس باشد به آن رضایت دارد، مانعی ندارد.

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):

چنانچه فرزندان متوفی صغیر باشند و حضور فامیل با اجازه ولی شرعی و به مصلحت صغار باشد تصرفات واقعه مانعی ندارد.

حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):

تصرفات محدود و متعارفی که در ایام فوت یک فرد در خانه او می‌شود -مثل همین مواردی که در سؤال آمده است- عرفاً مورد رضایت وراث و ولیّ شرعی فرزندان صغیر است و خلاف مصلحت طفل صغیر و اموال وی نیز تلقی نمی‌شود؛ البته اگر در موردی ورثه یا ولیّ شرعی حسب مصلحت طفل، نارضایتی خود را از این تصرفات اظهار کند یا فرد یقین به ناراضی بودن آن‌ها داشته باشد، چنین تصرفاتی جایز نیست و اگر نمازی خوانده شده است، باید دوباره به‌جا آورده شود.

لینک به سایت استفتائات

[1]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، سیستانی، شبیری زنجانی، صافی گلپایگانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست.