[1]. هر چند آیات عظام صافی و وحیدخراسانی آن را مکروه و آیت الله سبحانی آن را خلاف احتیاط استحبابی می‌دانند؛ ر.ک: امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج‌1، ص 791 و 793 و 811، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق؛ آیة الله گلپایگانی: (به جز نماز میّت)؛ سیستانى، سید على، منهاج الصالحین، ج‌1، ص 265، دفتر حضرت آیة الله سیستانى، قم، پنجم، 1417 ه‍ ق؛ نوری همدانی، هزار مسئله،ج1، ص 48، س 199، قم، تشر مهدی موعود، بی‌تا؛ خویى، سید ابو القاسم، منهاج الصالحین، ج‌1، ص 218، نشر مدینة العلم، قم، چاپ 28، 1410 ه‍ ق؛ تبریزى، جواد، منهاج الصالحین، ج‌1، ص 221، مجمع الإمام المهدی (ع)، قم، اول، 1426 ه‍ ق؛ آیات عظام صافی، وحید خراسانی؛ توضیح المسائل (محشّی)، ص 791؛ وحید خراسانى، حسین، توضیح المسائل، ص 286، م 1461، مدرسه امام باقر(ع)، قم، نهم، 1428 ه‍ ق؛ بهجت، محمد تقى، استفتاءات، ج‌2، ص 293، م 2618، دفتر حضرت آیة الله بهجت، قم، اول، 1428 ه‍ ق؛ سبحانى ، جعفر، رساله توضیح المسائل، ص 297، مؤسسه امام صادق علیه السلام، قم، سوم، 1429 ه‍ ق.

[2]. آیات عظام امام خمینی، گلپایگانی و فاضل؛ آیة الله گلپایگانی: (به جز نماز میّت)؛ توضیح المسائل (محشّی)، ج‌1، ص 791.