لطفا صبرکنید
16120
- اشتراک گذاری
ارباب لغت و مفسّران قرآن کریم در مجموع با تعابیر مختلف، برکت را به معنای خیر، خوبی و فایده ثابت و پایدار معنا کرده اند؛ مانند این که می گویند:
1. «برکت»؛ یعنى، ثبوت خیر خدائى در یک چیز.[1]
2. «برکات»، جمع «برکت» در اصل به معناى «ثبات» و استقرار چیزى است، و به هر نعمت و موهبتى که پایدار بماند اطلاق مى شود، در برابر موجودات بى برکت که زود از بین می روند و بى اثر مى شوند.[2]
3. «برکات» به معناى هر چیز زیاد و فراوان است؛[3] و شامل برکت هاى مادّى و معنوى مى شود؛[4] مانند امنیت، آسایش، سلامتى، مال، فرزند، عمر و ... .
در محاورات امروز فارسى زبانان، برکت به معنای فراوانی نعمت و فزونى در خیر است. به عنوان نمونه، وقتی که می گویند خداوند به شما برکت دهد، منظور فزونی در نعمت ها است. در فرهنگ و ادب فارسى، برکت و واژه های هم خانواده و مرکّبى که از آن ساخته شده؛ نظیر تبرّک و مبارک، فراوان به کار رفته است.
یکی از واژه هایی که در فرهنگ قرآن و سخنان معصومان (ع) به کار رفته، واژۀ برکت است. و با توجه به معنایی که از آن ارائه شده، موضوعات مختلفی در قرآن با ویژگی برکت مطرح شده اند؛ مانند قرآن کریم که کتابی پر برکت معرّفی شده است؛[5] زیرا در کلمات، آیات و سوره های قرآن کریم، خوبی و خیر حقیقی برای کسانی که به واقع قصد بهره برداری از آنها را داشته باشند وجود دارد. آب و باران که در شرایط مخصوص مایۀ برکت و فراوانی نعمت است.[6] پیامبری همچون حضرت عیسی (ع) به عنوان وجود مبارک (با برکت) معرّفی شده است؛[7] چراکه پیامبران مایۀ هدایت و سعادت انسان هایی هستند که به حق پیرو آنها باشند. همچنین سرزمین مکه و خانه خدا،[8] مسجد الاقصی،[9] شب قدر،[10] و... مکان ها و زمان هایی با برکت شمرده شده اند.
[1] راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، ج 1، ص 191، ذیل واژه "برک".
[2] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 6، ص 267، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374 ش.
[3] طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه، موسوی همدانی، محمد باقر، ج 8، ص 254، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ پنجم، 1374 ش.
[4] قرائتی، محسن، تفسیر نور، ج 4، ص 126، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، تهران، چاپ یازدهم، 1383 ش.
[5] "و این کتابى است که ما آن را نازل کردیم کتابى است پربرکت "انعام، 92؛ "و این (قرآن) ذکر مبارکى است که (بر شما) نازل کردیم"، انبیاء، 50.
[6] "و از آسمان، آبى پربرکت نازل کردیم، و بوسیله آن باغها و دانههایى را که درو مىکند رویاندیم"، ق، 9.
[7] مریم، 31.
[8] آل عمران، 96.
[9] اسراء، 1.
[10]دخان، 3.