نماز مهم‌ترین عبادت مسلمان است که در قرآن تأکید زیادی بر انجام آن شده است. با این حال، تفصیل جزئیات آن در قرآن ذکر نشده و تبیین آن بر عهده شخص پیامبر گرامی اسلام(ص) قرار داده شده است. این عبادت حداقل روزانه پنج مرتبه تکرار می‌شود. سر و کار داشتن مستمر مسلمانان با این عبادت، موجب شده تا آنان با کم و کیف نماز آشنا باشند و چندان اختلافی در انجام آن در بینشان ایجاد نشود. با این حال، اختلافاتی جزیی در برخی از اجزای نماز، در بین فرقه‌های مختلف مسلمان به وجود آمده است.
روایات مربوط به نماز و شرایط آن، در جوامع روایی اهل سنت؛ مانند صحیح بخاری[1] و صحیح مسلم[2] در بخشی جداگانه به عنوان «کتاب الصلاة» و دیگر بخش‌های مرتبط ذکر شده است.
برخی از تفاوت‌های مهم
1. بر خلاف شیعه که گفتن «بسم الله» را در ابتدای قرائت سوره حمد و نیز جهر(بلند گفتن) آن‌را در نمازهای جهریه (صبح، مغرب و عشاء) واجب و در نمازهای اخفاتی (ظهر و عصر) مستحب می‌دانند، اهل سنت جهر و اخفای آن‌را مستحب نمی‌دانند و برخی ترک آن‌را به دلیل این‌که جزو سوره نمی‌دانند، جایز دانسته‌اند.
2. شیعه تکتف[3] را جایز نمی‌داند، ولی اهل سنت آن‌را مستحب می‌دانند.
3. مشهور علمای شیعه، خواندن یک سوره کامل بعد از حمد را لازم می‌دانند؛ بر خلاف اهل سنت.
4. اهل سنت، گفتن «آمین» را بعد از اتمام سوره حمد مستحب می‌دانند ولی شیعه آن‌را جایز ندانسته، بلکه آن‌را جزو مبطلات نماز به شمار آورده است.
5. امامیه و حنابله، ذکر رکوع را واجب می‌دانند ولی دیگر فرقه‌های اهل سنت، مستحب می‌دانند.
6. امامیه و حنابله، سجده را بر هفت عضو واجب می‌دانند ولی دیگران فقط قرار دادن پیشانی را بر زمین واجب دانسته و قرار دادن شش عضو دیگر را مستحب می‌دانند.
7. امامیه و حنابله، تشهد رکعت دوم را در نمازهای سه رکعتی و چهار رکعتی واجب می‌دانند ولی دیگران آن‌را مستحب دانسته‌اند.
8. حنفیه و عده کمی از امامیه سلام نماز را واجب نمی‌دانند ولی مابقی، آن‌را واجب می‌دانند.[4]
اختلافات دیگری در نماز و مقدمات و شرایط آن بین فرقه‌های مختلف فقهی وجود دارد که برای اطلاع از این تفاوت‌ها می‌توان به کتاب‌های «الفقه علی المذاهب الخمسه» و «الفقه علی المذاهب الاربعه و مذهب اهل البیت» مراجعه کنید.
همچنین درباره خواندن نماز به روش اهل بیت عصمت و طهارت(ع)، «چگونگی انجام نماز»، سؤال 1906 را مطالعه کنید.

---