برخی از نویسندگان اهل سنت در بحث از متعه (ازدواج موقّت)، آن‌را از سنت‌های جاهلی قبل از ظهور اسلام می‌دانند.[1] در حالی که حقیقت غیر از این است و سید محسن امین(ره) در کتاب «نقض الوشیعة» به نقد و بررسی سخنان آنها پرداخته است.[2]
به هر حال؛ با توجه به این‌که برخی از رسوم عرب‌های قبل از اسلام مانند سعی بین صفا و مروه، بر گرفته از ادیان الهی بوده و توسط اسلام مورد تأیید قرار گرفته ‌است، شاید بتوان گفت که؛ ازدواج موقّت نیز از جمله احکام و قوانینی است که در ادیان آسمانی قبل از اسلام -هر چند متفاوت- وجود داشته است.
البته بودن یا نبودن متعه در زمان قبل از اسلام، تأثیری در پذیرش آن نخواهد داشت؛ زیرا بر اساس آیات و روایات و طبق شرایطی ازدواج موقت جایز است.[3]

---