۱. مستحب است در موقع عقد نکاح، خطبه امام رضا(ع) که داراى معناى جامعى است براى تبرک خوانده شود. متن خطبه چنین است: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی حَمِدَ فِی الْکِتَابِ نَفْسَهُ وَ افْتَتَحَ بِالْحَمْدِ کِتَابَهُ وَ جَعَلَهُ أَوَّلَ مَحَلِّ نِعْمَتِهِ وَ آخِرَ جَزَاءِ أَهْلِ طَاعَتِهِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ خَیْرِ بَرِیَّتِهِ وَ عَلَى آلِهِ أَئِمَّةِ الرَّحْمَةِ وَ مَعَادِنِ الحِکْمَةِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی کَانَ فِی نَبَئِهِ الصَّادِقِ وَ کِتَابِهِ النَّاطِقِ أَنَّ مِنْ أَحَقِّ الْأَسْبَابِ بِالصِّلَةِ وَ أَوْلَى الْأُمُورِ بِالتَّقْدِمَةِ سَبَباً أَوْجَبَ نَسَباً وَ أَمْراً أَعْقَبَ حَسَباً فَقَالَ جَلَّ ثَنَاؤُهُ وَ هُوَ الَّذِی خَلَقَ مِنَ الْماءِ بَشَراً فَجَعَلَهُ نَسَباً وَ صِهْراً وَ کانَ رَبُّکَ قَدِیراً وَ قَالَ وَ أَنْکِحُوا الْأَیامى‏ مِنْکُمْ وَ الصَّالِحِینَ مِنْ عِبادِکُمْ وَ إِمائِکُمْ إِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِیمٌ»؛[1] سپاس خدایى را که خویشتن را در کتابش حمد نمود، و قرآنش را به حمد خود آغاز کرده و حمد و سپاس خویش را اولین جایگاه نعمت و آخرین پاداش اهل طاعت قرار داد. درود خداوند بر محمد بهترین انسان‌ها و بر آل او پیشوایان رحمت و معدن‌هاى حکمت. سپاس خداوندى‏ را که در خبر راستین و کتاب گویایش آورده است که شایسته‌‏ترین اسباب براى صله کردن و زیبنده‏‌ترین امور در جلو افتادن سببى است که نسب را پدید آرد و فرمود: «براى جوانان و دختران و پسران صالح خود ازدواج کنید که اگر فقیر باشند خداوند به فضل خود بى‌‏نیازشان گرداند که خداوند وسعت بخش و دانا است».
2. امام علی(ع) فرمود: هنگامی که قصد زفاف دارید، دو رکعت نماز بخوانید وقتی که از نماز فارغ شدید داماد دستش را بر پیشانی عروس بگذارد و بگوید: «اللَّهُمَّ بَارِکْ لِی فِی أَهْلِی وَ بَارِکْ لَهَا فِیَّ وَ مَا جَمَعْتَ بَیْنَنَا فَاجْمَعْ بَیْنَنَا فِی خَیْرٍ وَ یُمْنٍ وَ بَرَکَةٍ وَ إِنْ جَعَلْتَهَا فُرْقَةً فَاجْعَلْهَا فُرْقَةً إِلَى خَیْرٍ».[2]
پروردگارا! همسرم را برایم مبارک گردان و مرا نیز برای او موجب برکت نما. و تا آن زمانی که با هم هستیم درکنار هم بودنمان را با خیر و خوش یمنی و برکت قرار ده و اگر مصلحت در جدایی ما بود نیز جدایی ما به صورتی باشد که (برای هر دو) عاقبت به خیری به دنبال داشته باشد.
3. و نیز مستحب است در شب عروسی هنگامی که عروس را به طرف خانه داماد می‌‌‌برند تکبیر( الله اکبر) گفته شود، چنانچه پیامبر اکرم(ص) به همراه جبرییل، میکاییل و ملائکه همراه آن دو در شب عروسی حضرت فاطمه(س) تکبیر گفته‌‌اند.[3]

---