در فرض سؤال، چنانچه شهادتین را بر زبان جاری کند و ندانیم که به آنچه می‌گوید، ایمان دارد یا نه، حکم مسلمان را داشته و ازدواج با او صحیح است. ولی اگر یقین داشته باشیم که دروغ می‌گوید، عقدش باطل است.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
اگر علم به مخالفت زبان با قلب نباشد، ظاهر شهادتین کفایت می‌کند، و گرنه بنابر احتیاط کفایت نمی‌کند و احکام اسلام مترتب نیست.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
چنانچه در ظاهر اسلام بیاورد و علم به دروغ بودن آن نباشد ازدواج مانعی ندارد.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
در فرض سؤال، چنانچه شهادتین را بر زبان جاری کند و یقین باشد که قلباً به آن ایمان ندارد عقد باطل است.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی (مد ظله العالی):
اجرای شهادتین موجب اسلام و حفظ سایر حقوق است، ولی اگر محرز شود که قطعاً اجرای شهادتین صوری بوده احکام اسلام بر آن مترتب نیست.
حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
اگر یقین دارد این فرد اعتقادی به اسلام ندارد عقد باطل است، اما اگر علم به دروغ بودن ادعای او ندارد، حکم به صحت اسلام او می‌شود و ازدواج با او صحیح است.
لینک به سایت استفتائات

---