در پاسخ به این پرسش، ابتدا باید گفت ترتیب موجود در آیاتی، مانند آیه: «آمَنَ الرَّسُولُ بِما أُنْزِلَ إِلَیْهِ مِنْ رَبِّهِ وَ الْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَ مَلائِکَتِهِ وَ کُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ...»،[1] نشانگر اولویت و لزوم ترتیب اعتقاد نیست تا چنین شبهه‌ای پدید آید که با توجه به این‌که «ایمان به کتاب آسمانی»، فرع بر «ایمان به پیامبران(ع)» است، پس چه دلیلی دارد که در این‌جا «ایمان به کتاب» مقدم شده است؟! زیرا این سبک بیان، می‌تواند به نوعی تفنن در عبارت باشد که به زیبایی متن کمک می‌کند.
علاوه بر این، در آیاتی نیز ترتیب‌ها جابجا شده و به عنوان نمونه، ایمان به خدا و پیامبرش، قبل از ایمان به کتاب‌های آسمانی بیان شده است که این خود نشانی از موضوعیت‌نداشتن ترتیب در چنین آیاتی است:
«آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ الْکِتابِ الَّذی نَزَّلَ عَلى‏ رَسُولِهِ وَ الْکِتابِ الَّذی أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ...»؛[2] اى اهل ایمان! به خدا و پیامبرش و کتابى که بر پیامبرش نازل کرده و به کتابى که پروردگار پیش از این فرستاده، ایمان بیاورید.

---