لطفا صبرکنید
بازدید
13943
13943
آخرین بروزرسانی:
1395/05/04
کد سایت
id24865
کد بایگانی
78834
نمایه
آداب زیارت قبور
طبقه بندی موضوعی
حدیث|بیشتر بدانیم
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
هنگامی که به زیارت قبور میرویم، چه آدابی را باید رعایت کنیم؟
پرسش
آداب زیارت قبور چگونه است؟ آنرا توضیح دهید.
پاسخ اجمالی
در متون حدیثى براى زیارت قبور مؤمنان، آداب ویژهاى تعیین شده است که نمونههایی از آنها بیان میشود:
1. گفتن سلامهای مخصوص
اصبغ بن نُباته میگوید: همراه با على بن ابیطالب(ع) بودم که از کنار گورها گذشت و چنین گفت: «السَّلامُ عَلى أهلِ لا إلهَ إلّا اللهُ، مِن أهلِ لا إلَه إلّا اللهُ، یا أهلَ لا إلهَ إلّا اللهُ کَیفَ وَجدَتُم کَلِمَة لا إلهَ إلّا الله؟ یا لا إله إلّا الله بِحقّ لا إله إلّا الله اغفِر لِمَن قالَ لا إله إلّا اللهُ، وَ احشُرنا فی زُمَرِة مَن قال لا إله إلّا اللهُ». و على(ع) فرمود: از پیامبر خدا شنیدم که میفرمود: «هر کس این دعا را هنگام گذر از کنار گورها بخواند، گناهان پنجاه سالش آمرزیده میشود».
گفتند: اى پیامبر خدا! اگر کسى به اندازه پنجاه سال گناه نداشته باشد، چه؟
فرمود: «گناهان پدر و مادر و برادرانش و عموم مسلمانان، آمرزیده میشود».[1]
امام صادق(ع) فرمود: در زیارت اهل قبور این سلام را بگو: «السَّلَامُ عَلَیْکُمْ مِنْ دِیَارِ قَوْمٍ مُؤْمِنِینَ وَ إِنَّا إِنْ شَاءَ اللهُ بِکُمْ لَاحِقُون»؛[2] یعنی «سلام بر شما مؤمنان باد. ما نیز اگر خدا بخواهد به شما ملحق میشویم».
2. رفتن به قبرستان در روزهای خاص
امام صادق(ع) فرمود: «جدهام فاطمه(س) بعد از پدرش رسول خدا(ص)، فقط هفتاد و پنج روز زندگى کرد. بعد از پدرش کسى او را شاد و خندان ندید. در روزهاى دوشنبه و پنجشنبه هر هفته به مقبره شهداى احد رفته و با یادآورى صحنههاى جنگ احد میفرمود: پدرم رسول خدا(ص) در اینجا موضع گرفته بود و مشرکان در اینجا صف کشیده بودند».[3]
3. خواندن دعا
محمد بن مسلم گفت: از امام صادق(ع) پرسیدم: آیا خوب است مردگان را زیارت کنیم؟ آنحضرت فرمود: «آرى»، گفتم:
وقتى نزد ایشان میرویم آنان متوجه ما میشوند؟ فرمود: «آرى به خدا قسم، ایشان متوجّه آمدن شما میشوند و از عمل شما خوشحال میگردند و به شما انس میگیرند و از تنهایى بیرون میآیند». گفتم: هنگامى که نزد آنان میرویم چه بگوئیم؟ فرمود: این دعا را بخوان: «اللَّهُمَّ جَافِ الْأَرْضَ عَنْ جُنُوبِهِمْ وَ صَاعِدْ إِلَیْکَ أَرْوَاحَهُمْ وَ لَقِّهِمْ مِنْکَ رِضْوَاناً وَ أَسْکِنْ إِلَیْهِمْ مِنْ رَحْمَتِکَ مَا تَصِلُ بِهِ وَحْدَتَهُمْ وَ تُؤْنِسُ بِهِ وَحْشَتَهُمْ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ»؛[4] یعنى: «خدایا! زمین را از پهلوهایشان دور ساز (کنایه از آنکه فشار قبر را از ایشان بگردان و جایگاهشان را وسعت ده)، و ارواح آنان را به سوى خود بالا بر، و خشنودى مخصوص خود را به ایشان ارزانى دار، و از رحمت خویش چنان رحمتى به سوى آنان گسیل دار که با ارتباط برقرار کردن با آنان ایشان را از تنهایى نجات داده، و مونس وحشت و احساس تنهاییشان گردى، براستى که تو بر هر چیز توانایى».
4. خواندن سوره قدر
امام رضا(ع) فرمود: «هیچ بنده [مؤمنى] نیست که قبر مؤمنى را زیارت کند و در کنار قبر او هفت بار سوره «إنّا انزلناه فی لیلة القدر» را بخواند مگر اینکه خداوند او را و صاحب آن قبر را میآمرزد».[5]
برای آگاهی بیشتر از آداب دیگر زیارت قبور نمایههای زیر را مطالعه کنید:
«زیارت قبور در شب»، سؤال 37740
«تأثیر زیارت قبر بزرگان در برآورده شدن حاجات»، سؤال 81936
«رفتن سر قبر پدر و مادر از نگاه احادیث»، سؤال 75144
«آداب سفر زیارتی امام حسین(ع)»، سؤال 49843
«دست گذاشتن بر روی قبر، با سنگ به قبر زدن»، سؤال 23368
1. گفتن سلامهای مخصوص
اصبغ بن نُباته میگوید: همراه با على بن ابیطالب(ع) بودم که از کنار گورها گذشت و چنین گفت: «السَّلامُ عَلى أهلِ لا إلهَ إلّا اللهُ، مِن أهلِ لا إلَه إلّا اللهُ، یا أهلَ لا إلهَ إلّا اللهُ کَیفَ وَجدَتُم کَلِمَة لا إلهَ إلّا الله؟ یا لا إله إلّا الله بِحقّ لا إله إلّا الله اغفِر لِمَن قالَ لا إله إلّا اللهُ، وَ احشُرنا فی زُمَرِة مَن قال لا إله إلّا اللهُ». و على(ع) فرمود: از پیامبر خدا شنیدم که میفرمود: «هر کس این دعا را هنگام گذر از کنار گورها بخواند، گناهان پنجاه سالش آمرزیده میشود».
گفتند: اى پیامبر خدا! اگر کسى به اندازه پنجاه سال گناه نداشته باشد، چه؟
فرمود: «گناهان پدر و مادر و برادرانش و عموم مسلمانان، آمرزیده میشود».[1]
امام صادق(ع) فرمود: در زیارت اهل قبور این سلام را بگو: «السَّلَامُ عَلَیْکُمْ مِنْ دِیَارِ قَوْمٍ مُؤْمِنِینَ وَ إِنَّا إِنْ شَاءَ اللهُ بِکُمْ لَاحِقُون»؛[2] یعنی «سلام بر شما مؤمنان باد. ما نیز اگر خدا بخواهد به شما ملحق میشویم».
2. رفتن به قبرستان در روزهای خاص
امام صادق(ع) فرمود: «جدهام فاطمه(س) بعد از پدرش رسول خدا(ص)، فقط هفتاد و پنج روز زندگى کرد. بعد از پدرش کسى او را شاد و خندان ندید. در روزهاى دوشنبه و پنجشنبه هر هفته به مقبره شهداى احد رفته و با یادآورى صحنههاى جنگ احد میفرمود: پدرم رسول خدا(ص) در اینجا موضع گرفته بود و مشرکان در اینجا صف کشیده بودند».[3]
3. خواندن دعا
محمد بن مسلم گفت: از امام صادق(ع) پرسیدم: آیا خوب است مردگان را زیارت کنیم؟ آنحضرت فرمود: «آرى»، گفتم:
وقتى نزد ایشان میرویم آنان متوجه ما میشوند؟ فرمود: «آرى به خدا قسم، ایشان متوجّه آمدن شما میشوند و از عمل شما خوشحال میگردند و به شما انس میگیرند و از تنهایى بیرون میآیند». گفتم: هنگامى که نزد آنان میرویم چه بگوئیم؟ فرمود: این دعا را بخوان: «اللَّهُمَّ جَافِ الْأَرْضَ عَنْ جُنُوبِهِمْ وَ صَاعِدْ إِلَیْکَ أَرْوَاحَهُمْ وَ لَقِّهِمْ مِنْکَ رِضْوَاناً وَ أَسْکِنْ إِلَیْهِمْ مِنْ رَحْمَتِکَ مَا تَصِلُ بِهِ وَحْدَتَهُمْ وَ تُؤْنِسُ بِهِ وَحْشَتَهُمْ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ»؛[4] یعنى: «خدایا! زمین را از پهلوهایشان دور ساز (کنایه از آنکه فشار قبر را از ایشان بگردان و جایگاهشان را وسعت ده)، و ارواح آنان را به سوى خود بالا بر، و خشنودى مخصوص خود را به ایشان ارزانى دار، و از رحمت خویش چنان رحمتى به سوى آنان گسیل دار که با ارتباط برقرار کردن با آنان ایشان را از تنهایى نجات داده، و مونس وحشت و احساس تنهاییشان گردى، براستى که تو بر هر چیز توانایى».
4. خواندن سوره قدر
امام رضا(ع) فرمود: «هیچ بنده [مؤمنى] نیست که قبر مؤمنى را زیارت کند و در کنار قبر او هفت بار سوره «إنّا انزلناه فی لیلة القدر» را بخواند مگر اینکه خداوند او را و صاحب آن قبر را میآمرزد».[5]
برای آگاهی بیشتر از آداب دیگر زیارت قبور نمایههای زیر را مطالعه کنید:
«زیارت قبور در شب»، سؤال 37740
«تأثیر زیارت قبر بزرگان در برآورده شدن حاجات»، سؤال 81936
«رفتن سر قبر پدر و مادر از نگاه احادیث»، سؤال 75144
«آداب سفر زیارتی امام حسین(ع)»، سؤال 49843
«دست گذاشتن بر روی قبر، با سنگ به قبر زدن»، سؤال 23368
[1]. شعیری، محمد بن محمد، جامع الأخبار، ص 50، نجف، مطبعة حیدریة، چاپ اول، بیتا.
[2]. کلینى، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، غفارى، على اکبر، آخوندى، محمد، ج 3، ص 229، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[3]. همان، ص 228.
[4]. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، غفاری، علی اکبر، ج 3، ص 228، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق.
[5]. همان، ج 1، ص 181.
نظرات