بر اساس برخی گزارش‌های روایی و تاریخی، میان حضرت خضر(ع) با رسول خدا(ص) و اهل‌ بیت حضرتشان علاقه و ارتباط ویژه‌ای برقرار بود و این مرد بزرگ الهی خدمت آن پیشوایان دینی رسیده و به آن‌حضرات(ع) سلام می‌کرد.[1]

به عنوان نمونه امام علی(ع) در روایتی نقل می‌کند: «روزى به همراه پیامبر خدا(ص) در یکى از کوچه‌هاى مدینه عبور مى‌کردیم. ناگاه مردى بلند قامت و چهارشانه نزد آن‌حضرت(ص) آمده، به حضرتشان سلام کرد و احترام زیادى نمود. سپس به من سلام کرد ... و رفت. رسول خدا(ص) به من فرمود: آیا او را شناختی؟! او برادرت خضر(ع) بود.[2]

همچنین گزارش شده است که بعد از رحلت رسول خدا(ص) و قبل از خاک‌سپاری ایشان، خضر(ع) برای عرض تسلیت نزد اهل‌ بیت(ع) آمد.

امام رضا(ع) فرمود: هنگامی که رسول خدا(ص) از دنیا رفت و به حضرتشان کفن پوشاندند، حضرت خضر(ع) نزد امام على(ع)، حضرت فاطمه(س)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) رفت و بعد از سلام به آنان این آیه را خواند: «کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ وَإِنَّما تُوَفَّوْنَ أُجُورَکُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ...».[3]

سپس گفت: «خداوند برای کسی که از دست می‌رود، جانشینى قرار می‌دهد، و در هر مصیبتى تسلیتى است و برای هرکسی که چیزی را از دست داده، جبرانی نیز خواهد بود، به او توکل و اعتماد کنید و از خدا براى من و خودتان آمرزش بخواهید». امام علی(ع) به اعضای خانواده‌اش فرمود: این برادرم خضر(ع) است که رحلت پیامبر(ص) را به شما تسلیت می‌گوید.[4]

[1]. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 390، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، 1395ق.

[2]. شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، محقق، مصحح، لاجوردی، مهدی، ج 2، ص 9 – 10، تهران، نشر جهان، چاپ اول، 1378ق.

[3]. آل ‌عمران، 185؛ هر شخصی [طعم‏] مرگ را می‌چشد، و همانا در روز رستاخیز پاداش‌هایتان به طور کامل به شما داده مى‏شود.

[4]. کمال الدین و تمام النعمة، ج 2، ص 391.