درخت زیتون و نیز روغن آن در آیاتی از قرآن کریم مورد اشاره قرار گرفته و حتی به آن سوگند یاد شده است.
به عنوان نمونه،‌ خدای متعال در تعدادی از آیات سوره مؤمنون، پس از آن‌که به آثار و برکات باران اشاره می‌کند و می‌فرماید: ما از آسمان براى شما به اندازه کافى آب نازل کردیم، و آن‌را در زمین مستقر ساختیم ... آن گاه با آن آب، باغات خرما و انگور که در آنها میوه‌‌هاى فراوانى براى استفاده شما به ثمر می‌رسند و از آنها می‌خورید، به وجود آوردیم.[1] در ادامه می‌فرماید: علاوه بر این باغ‌ها، درختى خلق کردیم که از طور سیناء می‌‏روید و از آن روغن و "نان خورشت" براى خورندگان به دست می‌‏آید: «وَ شَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَیْناءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَ صِبْغٍ لِلْآکِلِینَ».
قرّاء قرآن کریم در تلفظ واژه «سیناء»، اختلاف دارند. ابو عمرو و اهل حجاز آن‌را «سِیناء» به کسر «سین» خوانده‌اند و بقیه قرّاء آن‌را به فتح «سین» قرائت نمودند؛ لذا در این‌که معناى سیناء چیست، و منظور از "طور سیناء" چه می‌باشد، مفسران احتمالاتی را مطرح کرده‌اند:
1. سیناء نام منطقه وسیعی است که کوه طور در آن واقع است. 2. نام سنگ‌هاى آن وادى است. 3. سیناء برکه است به معنای مبارک، یعنی کوه پربرکت. 4. کوه مشجر، یعنی کوهی که در آن درختان فراوان دارد.[2] 5. نام خود کوه است؛ یعنى همان کوهى که میان مصر و ایله واقع شده و در آن‌جا بر حضرت موسى(ع) وحى نازل شد.[3]
«تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَ صِبْغٍ لِلْآکِلِینَ» از میوه درخت زیتون، روغن که هم نان خورشت است، و هم فواید دیگر دارد به دست می‌‏آید. مقصود این است که نان را با روغن زیتون می‌خورند. ابن عباس می‌گوید: درخت زیتون هم روغن می‌دهد و هم نان خورش و نان خورش همان دانه‌‏هاى زیتون است. از پیامبر خدا(ص) نقل شده است: زیتون درختى مبارک است. از آن روغن و نان خورش به دست آورید.[4]
از این‌که چرا قرآن کریم فرمود: «تخرج من طور سیناء»، یعنی که این کوه را اختصاص به زیتون داد، در حالی‌که درخت زیتون در جاهای دیگر هم می‌روید؛ گفته شده دلیلش آن است که زیتون اولین بار در کوه طور روییده شد. و برخی می‌گویند زیتون اولین درختی بود که بعد از طوفان نوح(ع) بر روی زمین رویید و از آن‌جا به دیگر مناطق منتشر شد.[5]
البته ممکن است منظور قرآن از این‌که این درخت از طور سیناء می‌روید، مرغوب‌تر بودن محصولات زیتون آن‌جا باشد؛ از این‌رو به حالت نمادین، نام آن منطقه ذکر شده است، نه آن‌که در هیچ منطقه دیگری چنین درختی نروید.

---