درقرآن کریم می خوانیم: و اذا الوحوش حشرت؛[1]؛ وقتی که وحوش محشور شوند. مفسرین در مورد این آیه شریفه دو معنی بیان کرده اند  اول اینکه وقتی حیوانات وحشی برای قصاص و شهادت دادن بر اعمال مردم محشور شوند دوم این که وقتی مردم در شکل حیوانات وحشی محشور شوند[2].

نیز قرآن می فرماید: فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ ما نُهُوا عَنْهُ قُلْنا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَةً خاسِئِین؛‏[3] بنا براین آیه برخی از بنی اسرائیل از امر خدا مبنی بر صید نکردن ماهی در شنبه تمرد کردند لذا خدا آنها را به مبمون تبدیل کرد

طبق این آیه برخی اعمال باعث می شود انسان در ظاهر یا باطن از شکل انسانی خود خارج شده و تبدیل به حیوان شود.

روایات زیادی هم داریم که ثابت می کند باطن ها عوض می شود که در اینجا به چند روایت استناد می کنیم :

1-  ابو بصیر بحضرت باقر (ع) عرض کرد چقدر حاجى زیاد است و صداى داد و فریاد همه جا را گرفته. حضرت فرمودند:داد و فریاد زیاد است ولى حاجى چقدر کم است. علاقه دارى درستی  سخن مرا با چشم خود ببینى.

در این موقع با دست روى دو چشمم کشید و دعائى خواند و فرمود اکنون نگاه کن به حاجی ها. [ابو بصی گوید:] نگاه کردم دیدم بیشتر مردم بشکل بوزینه و خوک هستند و مؤمن چون ستاره درخشان در شب تار در میان آنها از دور دیده‏ مى‏شود.[4]

2-  عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنِ ابْنِ أَبِی نَجْرَانَ عَنْ مُثَنًّى الْحَنَّاطِ عَنْ کَامِلٍ التَّمَّارِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع یَقُولُ النَّاسُ کُلُّهُمْ بَهَائِمُ ثَلَاثاً إِلَّا قَلِیلًا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنُ غَرِیبٌ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ؛[5] امام باقر فرمودند: مردم همگی حیوانند مگر اندکی از مومنین و مومن غریب است و سه مرتبه تکرار کردند. از این روایات معلوم می شود که باطن بسیاری از مردم حیوان است و شکل انسانی ندارد.

3- پیغمبر- صلّى اللَّه علیه و آله و سلم- فرمود: در امت من خسف و قذف ظاهر مى‏شود، یعنى فرو رفتن به زمین و فرو ریختن بلا بر آنها از آسمان [مانند بمبارانها که در این زمان معمول شده]. گفتند:یا رسول اللَّه چه زمان این بلاها ظاهر خواهد شد؟ فرمود: هنگامى که ظاهر شود استعمال آلات لهو و زن هاى خواننده و نوشیدن مسکرات. به خدا قسم مردمى از امّت من بر سرکشى و طغیان و بازى، شب مى‏کنند و صبح مى‏کنند در حالى که به صورت میمون‏ها و خوک‏ها مسخ شده‏اند، براى اینکه چیزهاى حرام را حلال مى‏دانند و زنهاى خواننده براى خود تهیّه مى‏کنند و شراب مى‏خورند و ربا مى‏گیرند و لباس حریر مى‏پوشند[6].

و این روایت هم ثابت می کند که برخی اعمال خصوصا باطن را عوض می کند .

بنابراین تا اینجا روشن شد که طبق آیات و روایت باطن برخی از انسان ها در اثر گناهان به صورت حیوان تبدیل می شود.

اما اینکه چرا فرد مذکور در سوال به این شکل در عالم رویا نشان داده شده اند به این دلیل است که ایشان دائم الخمر بودند و همیشه شراب می خوردند و فقط در ایام محرم به احترام سید الشهداء ترک می کردند و شرابخواری دائمی نیز باطن انسان را عوض می کند و این نتیجه عمل آدمی است.

بنابراین، امام حسین باطن او را عوض نکرده بلکه ایشان خود با اعمال خود این باطن را برای خود ساخته بود.

اما این که چرا حضرت از عیب او پرده برداشتند و باطن ایشان را به آن شکل نشان دادند با این که مقام ذاتی و شامخ انسان بسی بالاتر است، در جواب باید گفت: چون خواستند بگویند با این که به خاطر اعمالت این باطن را پیدا کردی ما حتی عمل مثل تو را هم ضایع نمی کنیم و حتی به چنین فردی که به آستان حضرت پناه آورده نمی گذاریم کسی اهانت کند و این بزرگی کرم آنها را ثابت می کند.

دوم اینکه اگر این صحنه را نشان نمی دادند ایشان متحول نمی شدند.

و سوم اینکه حضرت می دانستند که آینده و گوهر وجود ایشان چیست و خواستند با این کار او را به راهی که باید در پیش گیرد بیندازند . و بعد از توبه هیچ سرزنشی نیست همچنان که پیامبر اسلام فرموند: التائب من الذنب کمن لا ذنب له؛[7] توبه کننده از گناه مثل کسی است که گناه ندارد.

اما این که در سؤال مطرح شده است که  چرا ایشان را به صورت سگ قبول کرد ؟ باید گفت ایشان به صورت سگ بود و حضرت او را قبول کرد البته سگ نگهبان حرم که باطن خود داری او از نوشیدن شراب در ایام محرم بود و دیگران را هم نهی می کرد لذا حرمت حریم محرم را نگه می داشت و همین اندازه وفاداری او را ،حضرت نشان دادند اما بعد از توبه دیگر باطن او سگ نبود بلکه بهترین شکل انسانی را پیدا کرد و خداوندما را هم با محبین واقعی آن حضرت محشور بفرماید.