«بعث» به معنای برانگیختن و تشویق می‌باشد..اگر آمر(دستور دهنده)، حقیقتاً خواستار آن باشد که دستور او به عنوان یک قانون به مرحله اجرا برسد، «بعث حقیقی» در دستور او وجود خواهد داشت و از این رو گفته می‌شود که «امر مولوی» متضمن «بعث حقیقی» است، اما «امر ارشادی» متضمن چنین بعثی نیست.