کشف در لغت، به معنای برداشتن پرده و حجاب از روی چیزى است؛ شهود نیز در لغت به معنای دیدن، معاینه و حضور است.

کشف و شهود یاهمان مکاشفه و مشاهده، از اصطلاحات عرفانی است؛ و از جمله مراتب و مراحل سیر و سلوک است؛ و به مرتبه‌ای از آن گفته می‌شود که در آن پرده‌های حجاب از دیدگان سالک کنار رفته و او بر باطن امور آگاهی می‌یابد. کشف و شهود از سنخ علم حضورى است و قابل انتقال به دیگران نیست و در حوزهٔ «مَنِ مکاشف» باقى می‌ماند. به بیان ساده‌تر، کشف و شهود راه يافتن به عالم ماوراى حس، و مشاهده‌ی حقايق آن عالم با چشم درون است - درست مانند مشاهده حسى بلكه قوی‌تر - يا شنيدن زمزمه‌هایی با گوش جان است.