هابیل و قابیل، دو برادر از فرزندان حضرت آدم(ع) بودند که داستان درگیری آنها و کشته شدن هابیل به دست قابیل در قرآن آمده است.

البته از این دو برادر نامی به میان نیامده و از آنها تنها با عنوان «دو پسر آدم» یاد شده است.

خداوند در هنگامه‌های آغازین آفرینش، این دو برادر را از طریق ارائه یک قربانی امتحان نمود، و علت این درگیری نیز بنابر برخی روایات، جانشینی حضرت آدم(ع) بود، زیرا خداوند به ایشان دستور داد که اسم اعظم را به هابیل بیاموز و او را جانشین خود معرفی کن، اما قابیل زیر بار نرفت و گفت: من برای جانشینی شایسته‌ترم و این دستور خدا نیست، بلکه نظر شخصی خودت است! بنابر این، آدم(ع) به آنان فرمود تا برای اثبات شایستگی خویش قربانی کنند و قربانی هر کدام قبول شد او شایسته‌ی جانشینی است که سرانجام قربانی هابیل پذیرفته شد و همین امر سبب شد قابیل حسادت ورزیده و برادرش را به قتل برساند.

برخی هم گفته‌‌اند فلسفه‌ی قربانی، دستور خداوند مبنی بر ازدواج هر کدام از آن دو، با خواهر دو قلوی دیگری بود که چون خواهر قابیل زیباتر از خواهر هابیل بود، این دستور مورد اعتراض قابیل قرار گرفت و حضرت آدم برای اثبات این‌که این دستور از سوی خداوند است نه از جانب خودش و آنان را با قربانی کردن راهنمایی فرمود.