واژه‌ی«اساطير» در لغت به معناى سخنان باطل و احاديث خرافى، و مفرد آن «اسطوره» است. اسطوره امّا در اصطلاح، به افسانه‌‏هاى بدون حقيقت كه از گذشتگان نقل و در كتاب‌ها ثبت و ضبط شده است، گفته می‌شود. به بیان دیگر، حكايات و داستان‌هاى خرافى و دروغين را اساطیر می‌گویند.

اين واژه نُه بار در قرآن کریم، از زبان كفار بی‌ايمان در برابر انبيا نقل شده است. کفار و مشرکان غالباً براى توجيه مخالفت خود با دعوت پیامبران الهى، و تعالیم الهی پیامبران را اساطیر می‌خواندند و آنها را افسانه می‌پنداشتند.