پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:

نبش قبر مؤمن حرام است. اما در مواردی این حرمت برداشته می شود که عبارت است از:

1. میّت در زمین غصبى دفن شده باشد و مالک زمین، راضى نشود که در آن جا بماند.
2. کفن یا چیز دیگرى که با میّت دفن شده غصبى باشد و صاحب آن راضى نشود که در قبر بماند، همچنین است اگر چیزى از مال خود میّت که به ورثۀ او رسیده با او دفن شده باشد و ورثه راضى نشوند که آن چیز در قبر بماند.
3. میت بى‌ غسل یا بى ‌کفن دفن شده باشد، یا بفهمند غسلش باطل بوده، یا به غیر دستور شرع کفن شده یا در قبر، او را رو به قبله نگذاشته‌اند.
4. براى ثابت شدن حقّى بخواهند بدن میّت را ببینند.
5. میّت را در جایى که بى ‌احترامى به او است مثل قبرستان کفّار یا جایى که کثافت و خاکروبه مى‌ریزند، دفن کرده باشند.
6. براى یک مطلب شرعى که اهمیّت آن از شکافتن قبر بیشتر است، قبر را بشکافند مثلاً بخواهند بچه زنده را از شکم زن حامله‌ اى که دفنش کرده‌اند بیرون آورند.
7. بترسند درنده‌اى بدن میّت را پاره کند، یا سیل او را ببرد یا دشمن بیرون آورد.
8. آنکه قسمتى از بدن میّت را که با او دفن نشده بخواهند دفن کنند ولى احتیاط واجب آن است که آن قسمت از بدن را طورى در قبر بگذارند که بدن میّت دیده نشود.[1]
9. میت را بخواهند به یکى از مشاهد مشرفه نقل کنند که جواز در این صورت نیز مشروط به این است که نبش، باعث هتک میّت نشود.[2]

علاوه بر موارد مذکور، گاهی به جهت مصالحی خاص، (مانند مسائل شهر سازی) می بایست قبری جا به جا شود که حکم حاکم باعث جواز این امر می گردد.

در هر حال پاسخ حضرت آیت الله مهدی هادوی تهرانی (دامت برکاته) به شرح زیر می باشد:

نبش قبر که موجب هتک حرمت میت باشد جایز نیست .    لینک به سایت استفتائات

[1]. توضیح المسائل (محشى - امام خمینى)؛ ج‌1، ص 349.

[2]. حضرات آیات خوئى، تبریزى، زنجانى، فاضل، سیستانى، صافی، بهجت؛ همان، ص 351.