در دین مقدس اسلام، پیری و سال‌خوردگی برای افراد سال‌خورده امتیازی قرار داده شده، جهت احترام نمودن دیگران به آنها و در این زمینه دو دسته روایات وجود دارد که دسته‌ای از روایات، به طور اطلاق، احترام به سال‌خوردگان را مورد تأیید و تأکید قرار داده‌اند، چنان‌که رسول اکرم(ص) می‌‌فرماید: «هر كس فضل و حرمت پيرى را به جهت سالش بشناسد و او را احترام نمايد، خدا او را از ترس و هراس روز قيامت ايمن و آسوده گرداند».[1]
امام صادق(ع) فرمود: «از ما نیست کسی که به پیران ما احترام نگذارد و به کودکان ما رحم نکند».[2]
دسته دیگر از روایات نیز پیرامون احترام به سال‌خورده مسلمان و با ایمان وارد شده‌اند و بر آن تأکید دارند.
پیامبر گرامی اسلام(ص) می‌‌فرماید: «هر کس مسلمانی را که در اسلام، مویش را سفید نموده احترام کند، خداوند او را از ترس و هراس در قیامت ایمن نگه‌می‌دارد».[3]
امام صادق(ع) فرمود: «احترام کردن به‏ مؤمن‏ سپيد موى، بخشی ‏از احترام به  پروردگار است. هر كس مؤمنى را گرامى دارد، به گرامى داشتن خدا آغاز كرده است، و هر كس مؤمنی سپيد موى را سبک شمارد، خدا كسى را بگمارد كه پيش از مرگش او را سبک شمارد».[4]
برای شخص پیر و سال‌خورده مسلمان، بویژه با ایمان، علاوه بر احترام دنیوی که در دین برای او سفارش شده است، امتیاز خاصی نیز در قیامت قرار داده شده ‌که این سپیدی مو برای او در قیامت، نوری تابان و درخشان خواهد بود.
امام صادق(ع) در این باره می‌فرماید: «ندیدم چيزى را شتابنده‏‌تر به چيزى از سپيدى ‏مو به مؤمن، به راستى كه آن وقار مؤمن است در دنيا و نورى تابان و درخشان است در روز قيامت. خداوند، به سپیدی مو با وقار كرد خليل و دوستش ابراهيم را كه گفت: پروردگارا اين چيست و خدا به او فرمود: اين وقار است، پس گفت: پروردگارا وقارم را زیاد فرما».[5]
همچنین آن حضرت(ع) در جایی دیگر فرمود: «مردى خدمت پيامبر(ص) آمد، حضرت به سپيدى‌‌هاى ريش او نگاه كرده فرمود نورى است كه هر كس در اسلام مويش سپيد شود، آن سپيدى در قيامت براى او نور خواهد بود».[6]
یکی از دلایل این‌که نشانه سالمندی برای مؤمن در روز قیامت، نوری تابان خواهد بود؛ این است که شخص سال‌خورده به جهت زندگی طولانی در این دنیا فرصت بیشتری برای عبادت پروردگار و کسب مراتب ایمان و رهایی از تاریکی و ظلمت جهل و نفس داشته است؛ و چون از این فرصت استفاده نموده و با کسب نور ایمان – که به دلالت آیات متعددی از قرآن کریم،[7] نوری ربانی است که خداوند بر مقتضای قضا و قدر خود در قلب مؤمن قرار می‌دهد-[8] بر نورانیت دل و جان خود افزوده است، خداوند متعال، در روز قیامت موهایش را نشانه‌ای از نورانیت جانش که با عبادت و کسب مراحل و درجات ایمان به دست آورده بود، قرار می‌‌دهد.

---