بر اساس برخی گزارش‌های تاریخی، شخصی به نام «بجدل بن سلیم کلبی» انگشت مبارک امام حسین(ع) را قطع و انگشتر حضرتشان را به سرقت برد.[1] با توجه به این‌که وی برای رسیدن به انگشتر سیدالشهداء که دارای ارزش مالی بود، این عمل را انجام داد، می‌توان گفت که انگشت حضرت‌شان را در همان محل قتل‌گاه باقی گذاشت و تنها انگشتر را به یغما برد.

از سوی دیگر، براساس اعتقاد شیعه که بر بدن مطهر یک معصوم، جز معصومی دیگر نمی‌تواند نماز بخواند و آن‌را کفن کند و به خاک بسپارد؛ امام سجاد(ع) پیکر مبارک امام حسین(ع) را دفن نمود و طبیعی است که سعی آن‌حضرت این بود که تمام پیکر پدر را گردآوری کند و دفن نماید؛ لذا این‌که امام به دنبال انگشت قطع‌شده پدرشان نیز باشند، دور از انتظار نیست، اما با این وجود به گزارش معتبری که به جست‌وجوی انگشتان امام حسین(ع) از طرف فرزندشان تصریح کند، دست نیافتیم.

[1]. ابن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، الفتوح، تحقیق، شیری، علی، ج 6، ص 244، بیروت، دار الاضواء، 1411ق؛ خوارزمی‏، موفق بن احمد، مقتل الحسین(ع)، ج 2، ص 251، قم، انوار الهدی‏، چاپ دوم، 1423ق.