باید بر زمین و چیزهاى غیر خوراکى که از زمین مى‏روید، مانند چوب و برگ درخت سجده کرد و سجده بر چیزهاى خوراکى و پوشاکى صحیح نیست و نیز سجده کردن بر چیزهاى معدنى مانند طلا و نقره و عقیق و فیروزه باطل است  اما سجده کردن بر سنگهاى معدنى مانند سنگ مرمر و سنگهاى سیاه اشکال ندارد.[1]  بنابراین سجده بر چادر جایز نیست. از طرفی بین محل سجده با مهر یا آن چه که سجده بر او صحیح است نباید فاصله باشد.[2]

پاسخ حضرت آیت الله خامنه ای (مد ظله):

سؤال: آیا بر زنى که هنگام سجده بر مهر، پیشانى وى بخصوص جاى سجده با حجاب پوشیده شده است، اعاده نمازهایش واجب است؟

جواب: اگر هنگام سجده متوجه وجود حائل نبوده، اعاده بر او واجب نیست.[3]

سؤال:زنى هنگام سجده، سر خود را روى مهر گذاشته، متوجه مى‏شود که پیشانى وى به طور کامل با مهر تماس ندارد، زیرا چادر یا روسرى وى مانع از تماس کامل پیشانى با مهر است، لذا سرش را از روى آن بلند کرده و بعد از رفع مانع دوباره روى مهر گذاشته است، نماز او چه حکمى دارد؟ اگر عمل وى سجده مستقلى محسوب شود، نمازهایى که خوانده است، چه حکمى دارد؟

جواب: واجب است بدون این که سر خود را از زمین بلند کند، پیشانى‏اش را حرکت دهد تا روى مهر قرار بگیرد. اگر بلند کردن پیشانى از زمین براى سجده روى مهر بر اثر جهل یا فراموشى بوده و این عمل را فقط در یکى از دو سجده یک رکعت انجام مى‏داده، نمازش‏ صحیح است و اعاده واجب نیست. ولى اگر این کار با علم و عمد بوده و یا در هر دو سجده یک رکعت آن را انجام داده، نمازش باطل و اعاده آن واجب است‏.[4]

پاسخ حضرت آیت الله هادوی تهرانی(دامت برکاته) به این شرح است:

در حین سجده باید مهر با پوست پیشانی تماس داشته باشد والاّ سجده صحیح نبوده و نماز قبول نیست.