همان‌گونه که می‌دانید دین اسلام از جانب خدای متعال جامع‌ترین و کامل‌ترین دین آسمانی است که بر پیامبر اسلام(ص) نازل شد و تا روز قیامت ثابت و تغییرناپذیر است. همۀ اوصیای الهی و ائمه‌ی اطهار(ع) موظف به حفظ و گسترش آن در بین مردم می‌باشند. چنان‌که حضرت علی(ع) و همۀ فرزندان و نسل پاک آن امام همام نسبت به این امر اهتمام جدی داشته‌اند؛ اما از آن‌جا که در زمان غیبت امام زمان(عج) این وظیفه به علما و فقها و راویان احادیث و به تعبیری مراجع تقلید محول شده است، و از آن‌جا که فقها عصمت علمی ندارند و موظف‌اند براساس ادله‌ای که در اختیار دارند، حکم خدا را بیان کنند، در این روند در بسیاری از موارد به احکام ظاهری(نه واقعی) فتوا می‌دهند؛ زیرا دست‌رسی به تمام احکام واقعی فقط برای امام معصوم ممکن و میسر است.

در همین راستا با توجه به تحولاتی که در زندگی انسان‌ها به وجود آمده، نیاز به احکام جدید احساس می‌شود؛ اما در حال حاضر دین اسلام مملو از احکام ظاهری است و هنگامی که امام عصر(ع) ظهور می‌کند، تمام احکام ظاهری تبدیل به احکام واقعی می‌گردد؛ از این‌رو تصور می شود که آن‌حضرت دین جدید آورده، در حالی که حضرت مهدی دین جدیدی غیر از اسلام و کتابی غیر از قرآن نمی‌آورد.

علاوه بر این‌که در دوران غیبت عده‌ای از منحرفان و معاندان، احکامی از قرآن و اسلام را بر طبق میل خود تأویل و تغییر می‌دهند که بسیاری از حدود و احکام چنان فراموش می‌شوند که گویا اصلاً از اسلام نبوده است.[1]

قرائت‌های گوناگون از دین خطرناک‌ترین حربه‌ای است که در عصر غیبت با آن مواجه می‌شویم، هنگامی که امام زمان(عج) ظهور می‌کند نه با بت‌پرستان جاهل که با عالم‌نمایانی رو برو می‌شود که قرآن را تفسیر به رأی می‌کنند و قرائت‌های گوناگون از دین، آن‌چنان رواج می‌یابد که همۀ مردم آن‌را می‌پذیرند.[2] مردمی که ارکان و اصول مسلم اسلام را رها کرده و به بعضی ظواهر آن اکتفا نموده‌اند، از اسلام به غیر از نماز، روزه و پرهیز از نجاسات چیزی نمی‌دانند، اخلاقیات و دستورات اجتماعی را خارج ار حیطه‌ی اسلام می‌دانند؛ صفات زشت در نظر آنها هیچ اهمیت ندارد. به بهانۀ این‌که واجبات و محرمات اختلافی هستند از زیر بار آنها شانه خالی می‌کنند. محرمات الهی را با حیله‌های گوناگون و تأویلات صوری جایز می‌شمارند. بنابر این، اگر امام زمان(عج) ظاهر شوند و به آنان بگوید شما از حقیقت و گوهر دین به دور افتاده‌اید و آیات قرآن و احادیث پیامبر را بر خلاف واقع تفسیر و تأویل کرده‌اید و حقیقت نورانی اسلام را رها کرده به بعضی ظواهرش قناعت کرده‌اید، چنین دین و برنامه‌ای برایشان تازگی داشته و از آن وحشت می‌کنند و آن را اسلام نمی‌دانند؛ زیرا اسلام را جور دیگری تصور کرده بودند.[3]

امام صادق‌(ع) در این زمینه می‌فرماید: "وقتی قائم ما قیام کرد مردم را از نو به اسلام دعوت می‌نماید و به سوی چیزی که مردم از آن دور شده‌اند هدایت می‌کند.[4]

در هر صورت، دین اسلام در زمان ظهور امام دست‌خوش هیچ تغییری نمی‌شود، مگر این‌که انحرافات و تردیدها اصلاح می‌گردد. چنان‌که امام صادق فرمود: "حضرت مهدی همان کاری را که رسول خدا انجام داد، انجام می‌دهد. بدعت‌های موجود را خراب می‌کند، چنان‌که رسول خدا(ص) اساس جاهلیت را منهدم نمود.[5]

[1]. امینی، ابراهیم، دادگستر جهان، ص 325، قم، شفق، چاپ بیست و یکم، 1380ش.

[2]. مصباح یزدی، محمد تقی، آفتاب ولایت، ص 237، قم، مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى، چاپ چهارم، 1384ش.

[3]. دادگستر جهان، ص326.

[4]. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‏2، ص 383، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق؛ اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، محقق، مصحح، رسولی محلاتی، هاشم، ج 2، ص 464، تبریز، نشر بنی هاشمی، چاپ اول، 1381ق.

[5]. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 52، ص 352 – 353، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.