لطفا صبرکنید
55233
- اشتراک گذاری
در فرض سؤال، عذر مذکور، مجوّز شرعى براى سقط جنین نمی باشد و اسقاط آن معصیت دارد و موجب دیه هم هست.
با توجه به اینکه در این موضوع اختلاف نظری بین مراجع عظام تقلید نمی باشد، نظر شما را به استفتایی در همین باره که از محضر آیت الله صافی گلپایگانی شده است جلب می نماییم:
در فرض سؤال، مجوّز شرعى براى سقط جنین وجود ندارد و اسقاط آن معصیت دارد و موجب دیه هم هست؛ خداوند می فرماید: (و لا تقتلوا أولادکم خشیة املاق نحن نرزقهم و إیاکم انّ قتلهم کان خطأ کبیرا)، شاید همین فرزندى که شخص به فکر سقط آن افتاده است موجب وسعت رزق و رفع مشکلات زندگى و سعادت دنیا و آخرت پدر و مادر شود امر رزق و روزى با خداوند متعال است (فو رب السماء و الأرض إنه لحق مثل ما إنکم تنطقون). [1]
حال جهت آگاهی از دیه سقط جنین، در این مسئله دقت فرمایید:
«ظاهر این است که جنین از وقتى که در رحم قرار مى گیرد، به مدت 40 روز، نطفه است. و دیه اسقاط آن در این مدت 20 مثقال شرعى طلاى سکه دار است که هر مثقال، هیجده نخود مى باشد، پس از آن، 40 روز علقه یعنى خون بسته شده است و دیه آن 40 مثقال است، بعد، 40 روز مضغه یعنى پاره گوشتى است، که دیه آن 60 مثقال است. (که مجموع چهار ماه مى شود) پس از آن به صورت استخوان مى شود. و دیه آن 80 مثقال است. بعد گوشت روییده و صورتبندى مى شود، و دیه آن 100 مثقال است. و همین که روح در آن دمیده شد، چنانچه پسر باشد دیه او هزار مثقال و اگر دختر باشد 500 مثقال شرعى طلاى سکه دار است. و در تمام این صور، اگر عوض هر یک مثقال طلا، ده درهم نقره بدهند کافى است و اگر زن حامله از روى عمد کارى کند که جنین او سقط شود باید دیه آن را به تفصیلى که بیان شد به وارث جنین بپردازد و خود او از این دیه ارث نمىبرد، بلى چنانچه ورثه جنین، او را عفو کنند دیه ساقط مى شود ولى در جنینى که روح دمیده شده، کفاره قتل بر او واجب است». [2]
با این همه، شما می توانید با مشورت با پزشک حاذق، مقدار ضرر و خطری که مادر را تهدید می کند را بسنجید؛ چرا که فقها، در صورت وجود خطر جانی یا ضرر مهمی برای مادر، سقط جنین را جایز دانسته اند؛ مانند:
آیت الله تبریزی: چنانچه مادر خوف داشته باشد که وجود حمل براى جان او خطر دارد (و لو از گفته دکتر حاذق این حرف براى او پیدا شود) خود مادر مى تواند با خوردن دوا و مثل آن اسقاط کند، و الله العالم. [3]
آیت الله مکارم: در صورتى که یقین یا خوف خطر یا ضرر مهمّى براى مادر داشته باشد، سقط جنین در مراحل اولیّه ] پیش از چهار ماهگی [ جایز است. [4]
برای آگاهی بیشتر نمایه «اسلام و مسئله سقط جنین»، سؤال 4514 (سایت: 4961) را مطالعه کنید.
[1] . گلپایگانى، لطف الله صافى، جامع الأحکام ، ج2، ص 55، انتشارات حضرت معصومه سلام الله علیها، قم - ایران، چهارم، 1417 ه ق.
[2] . لنکرانى، محمد فاضل موحدى، جامع المسائل، ج1، ص 515، انتشارات امیر قلم، قم - ایران، یازدهم، ه ق.
[3] . تبریزى، جواد ، رساله احکام بانوان، ص 239 ، قم - ایران، اول، ه ق.
[4] . شیرازى، ناصر مکارم، رساله توضیح المسائل، ص 486 ، انتشارات مدرسه امام على بن ابى طالب علیه السلام، قم ، پنجاه ودوم، 1429 ه ق.